هاجر مزیدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی، تهران- ایران

گردشگری و توسعه پایدار آن مجموعه ای از اصول،خط مشی ها و روش های مدیریتی برای ترسیم م سیر توسعه ی گردشگری ، به گونه ای است که رفاه جوامع انسانی را در دراز مدت تضمین می کند. در این میان برداشت های متعددی از این مفهوم و شیوه تحقق آن وجود دارد که خود معلول پارادایم های فکری و دیدگاه های مختلف صاحبنظران است . آشنایی دقیق تر پژوهشگران و مدیران اجرایی گردشگری با این مکتب های فلسفی و پارادایم های فکری مطرح در این زمینه امری ضروری است. به همین منظور این مقاله در صدد این است که تحلیلی بر نقش رویکرد مصرف در صنعت گردشگری از دیدگاه مکتب پسافوردیسم بپردازد. روش این مقاله توصیفی - تحلیلی نیز می باشد، به طوریکه نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگری در متن گفتمان فرهنگی معاصر، کنشی معطوف به مصرف است . مصرف در این تلقی وجهی از احساس رضایت مندی، مطلوبیت و زیستن تجربیات متفاوت برای فرار از روزمرگی و تکرار را در خود دارد. از این منظر، خود مصرف رفتاری فراغتی، سرگرم کننده، رضایت بخش و به نوعی تجدید قواست که به کسب هویت و جستجوی معنا معطوف است.

گردشگری، مکاتب فلسفی، رویکرد مصرف، پسافوردیسم