اثر بخشی آموزش مسئولیت پذیری بر پایه واقعیت درمانی بر منبع کنترل مردان وابسته به مواد مخدر و محرک

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر اثر بخشی آموزش مسئولیت پذیری بر پایه واقعیت درمانی بر منبع کنترل مردان وابسته به مواد انجام شده است این پژوهش مطالعه شبه آزمایش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مردان وابسته به مواد قم در سال ۹۳-۹۴ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰ نفر از بین آنها که دارای ملاک های ورودی به مطالعه بودند انتخاب و شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۰ نفر و کنترل ۱۰ نفر جایگزین شدند . آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون - پس آزمون به پرسشنامه منبع کنترل راتر ۱۹۶۶ پاسخ دادند برای دو گروه آزمایشی طی ۱۰ جله آموزش مسئولیت پذیری بر پایه واقعیت درمانی صورت گرفت اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش کواریانس چند متغیره استفاده گردید نتایج پس آزمون نشان داد که تفاوت دو گروه در منبع کنترل منادار p<0.05 بود آموزش مسئولیت پذیری بر پایه واقعیت درمانی میتواند در جهت افزایش منبع کنترل درونی افراد وابسته به مواد استفاده گردد