اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی زنان زندانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان زندانی شهرستان اراک به انجام رسیده است.پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است،جامعه آماری این پژوهش را،کلیه ی زنان زندانی محبوس در زندان های شهرستان اراک N-600 تشکیل می دهند، که از جامعه مورد نظر تعداد 06 نفر زن به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند . برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد شادکامی آکسفورد و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر استفاده به عمل آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، آزمون لوین،کولموگروف-اسمیرنوف برای آزمون نرمال بودن داده ها با استتتفاده از نرم افزار spss19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشتتان داد، آموزش امیددرمانی به طور معناداری شتتادکامی و رضتتایت از زندگی را در گروه آزمایش در مهایستته با گروه کنترل افزایش می دهد بنابراین می توان گفت، امیددرمانی می تواند به عنوان یک آموز موثر در افزایش شادکامی و ر ضایت از زندگی بخصوص در مورد زنان زندانی به کار رود.

کلیدواژه ها:

امیددرمانی ، شادکامی ، رضایت از زندگی ، زنان زندانی