عاطفه مهدی - دکترای تخصصی مدیریت محیط زیست - حقوق محیط زیست، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، کارشناس واحد محیط زیست شهرداری منطقه 17 تهران
مهدی بهروش - دکترای تخصصی مدیریت محیط زیست - حقوق محیط زیست، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
محمدرضا صادقی آقباش - کارشناس ارشد آموزش محیط زیست، شهرداری منطقه 17 تهران

یکی از وظایف مهم دولت حفاظت از محیط زیست طبیعی و ارتقاء جایگاه آن است. این مهم در دو محور صورت می پذیرد. محور اول استفاده بهینه از منابع پایان پذیر و تجدید شونده است که این منابع و منافع آن را برای نسل های بعد هم حفظ می کند. محور دوم جلوگیری از تخریب و آلودگی منابع زیست محیطی است. مفهوم توسعه پایدار زمانی مطرح شد که موضوع های زیست محیطی در سرلوحه کار بحثهای سیاسی قرار گرفت و بدین ترتیب به جای اینکه، این مفهوم به عنوان فشاری بر تغییرات محیطی عمل کند، به صورت ابزاری برای حمایت از محیط زیست مطرح شد. با توجه به اینکه بهبود کیفیت محیط زیست و توسعه اقتصادی، اهدافی بالقوه سازگار، هماهنگ یا مکمل یکدیگرند، توسعه پایدار برخی تنشهای ناشی از بینش متضادی را که در رابطه با محدودیت های رشد در دهه حاضر ظهور کرد را کاهش می دهد. اقتصاد مقاومتی در کنار مفهوم اقتصاد سبز به دنبال موازنه و تعادل بین فعالیت های اقتصادی توسعه و اثرات زیست محیطی ناشی از فعالیت های مذکور بوده و در ارتباط با مفهوم اقتصاد رفاه، به دنبال افزایش رفاه عمومی از طریق افزایش بهره وری و استفاده بهینه از منابع می باشد. اجرای درست ای سیاست نیازمند شناخت از ارزش اقتصادی واقعی دارایی های طبیعی کشور، توان سنجی طبیعی سرزمین برای اختصاص اراضی به کاربری های مناسب در چارچوب اصول صحیح آمایش و کاربست روش های تحلیل هزینه - فایده، اصلاح الگوهای مصرف ( مواد و انرژی ) و مدیریت بهینه منابع آب، به منظور ایجاد هماهنگی بین بخش های اقتصادی اجتماعی و محیط زیستی در هنگام اتخاذ تصمیم های سرنوشت ساز توسعه ای برای کشور است.

اقتصاد مقاومتی، اقتصاد سبز، توسعه پایدار، محیط زیست، حفاظت