تاثیر موقعیت عرضی بدنه های جانبی بر روی مقاومت هیدرودینامیکی شناور تریماران از سری NPL در نرم افزار Maxsurf

هدف از این مقاله انتخاب موقعیت بهینه عرضی بدنه های جانبی شناور تریماران برای رسیدن به حداقل مقاومت هیدرودینامیکی است. موعقیت طولی بدنه های جانبی در سه موقعیت متفاوت و در شش موقعیت عرضی که برحسب درصد از طول بدنه اصلی است تعیین شده و در نرم افزار Maxsurf 20 (v 8i) مدلسازی گردیده و نتایج جهت انجام بهینه سازی با هم مقایسه شدهاند. بدنه های اصلی و جانبی شناور تریماران از سری NPL با فرم round bilge انتخاب شده و به دلیل باریک و بلند بودن بدنه ها روش Slender Body جهت تحلیل مقاومت هیدوردینامیکی بکار گرفته شدهاست در انتها جهت نتایج سایر شناورهای تریماران، ضریب مقاومت موجسازی و ضریب مقاومت کل برحسب عدد فرود استخراج شده و محدوده عدد فرود بحرانی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تریماران ، Maxsurf ، مقاومت هیدرودینامیکی ، فرودبحرانی ، مقاومت موج سازی ، ضریب مقاومت