بادرنجبویه گیاهی با خاصیت آنتی باکتریال (باکتری های گرم منفی) و بررسی تاثیر عصاره اتانولی، متانولی و اسانس آن

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 575

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI23_614

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395

چکیده مقاله:

حضور میکروارگانیسم ها و به خصوص باکتری ها در مواد غذایی اهمیت فراوانی از نظر بهداشت و سلامت عمومی و همچنین از جهت کنترل کیفیت مواد غذایی برخوردار می باشد. میکروارگانیسم های بیماریزای موجود در مواد غذایی، هر ساله خسارات مالی و جانی فراوانی در جهان به وجود می آورند. علاوه بر این فساد مواد غذایی در اثر رشد میکروارگانیسم ها همچنان به عنوان یک معضل در صنعت غذایی به شمار می رود. یکی ازراه های کنترل رشد باکتری ها در مواد غذایی، استفاده از نگهدارنده ها و ترکیبات ضدمیکروبی است. بادرنجبویه با نام علمی Melissa officinalis یکی از قدیمی ترین و رایج ترین گیاهان دارویی است که متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) می باشد. باکتری های گرم منفی سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی از جمله باکتری های بسیار مضر برای صنعت غذا می باشند. هدف ازاین آزمون بررسی تاثیر عصاره اتانولی، متانولی و اسانس گیاه بادرنجبویه بر باکتری های گرم منفی سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی بود. برای تهیه عصاره متانولی و اتانولی از روش ماسراسیون استفاده گردید و اسانس به صورت اسانس صنعتی مورد استفاده قرار گرفت. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) اسانس بادرنجبویه برای سالمونلا انتریکا واشرشیاکلی به ترتیب 25 وMg/ml 4/42 بود. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) عصاره متانولی بادرنجبویه برای سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی به ترتیب 33/33 و Mg/ml 83/33 بود. حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره متانولی بادرنجبویه برای سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی به ترتیب >200 و Mg/ml 150 بود. هاله عدم رشد اسانس بادرنجبویه برای باکتری های گرم منفی سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی به ترتیب 12/33 و ppm 16/44 بود. باکتری سالمونلا انتریکا و اشرشیاکلی با عصاره متانولی در هیچ غلظتی دارای هاله عدم رشد نبودند، ولی در عصاره اتانولی باکتری سالمونلا انتریکا در غلظت 200 ppm دارای هاله عدم رشد بود و اشرشیاکلی در هیچ غلظتی دارای هاله عدم رشد نبود.

نویسندگان

نیلوفر کیوان جعفری

گروه علوم و صنایع غذایی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران

علی محمدی ثانی

دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Akhondzade) Basti A. Iranian Medicinal Plants Encyclopedia. First Ed. Tehran. ...
  • Bisset NG, Wichtl M. Herbal drugs and phytopha rmaceutical. 2th ...
  • Burt S, 2004. Essential oils: their antibacterial properties and potential ...
  • Carnat AP, Carnat A, Fraisse D, Lamaison JL. The aromatic ...
  • Hohmann J, Zupko _ Redei D, Csanyi M, Falkay G, ...
  • Schultze W. Melisso officinalis L. an old medicinal plant with ...
  • Lamaison JL, Petitjea n-Freytet C, Duband F, Carnat AP. Rosemarinic ...
  • Nunez M, Rodriguez JL, Garcia E, Gaya P and Medina ...
  • Priscila G Mazzola , Alzira MS Martins and Thereza CV ...
  • Roler S, 1995. The Quest for Natural Anti microbials as ...
  • Rudolf M and Scherer S, 2001. High incidence of Listerid ...
  • Smith p, Stewart J and Fyfe L, 2001.The potential application ...
  • Tassou CC and Nychas G!, 1994. Inhibition of Staphylo coccus ...
  • Ultee A, Bennik HJ and Moezelaar R, 2002. The phenolic ...
  • Velag J, Studlla G. The Medicinal Plants. Persian Translation by ...
  • نمایش کامل مراجع