بررسی استفاده از آهک و سدیم هیدروکسید در تصفیه آب و تاثیر آن دو بر اسیدیته و قلیائیت آب

موجودات زنده بی نهایت به pH حساسیت دارند و pH بدن آن ها تقریبا خنثی است.پلاسمای خون و سایر مایعات که اطراف سلولهای بدن را احاطه کرده است دارای pH حدود 7/3 تا 7/2 میباشد. بسیاری از مکانیسم های ویژه کمکی در ثابت نگه داشتن این مایعات در بدن وجود دارد.از نظر شیمیایی، قلیائیت آب نشانگر مقدار ظرفیت خنثی شدن آن به وسیله اسید میباشد. خنثی شدن آب به معنی رسیدن به pH آب به حدود 4/5 است.قلیائیت عامل مؤثر بر خوردگی و رسوب گذاری آب است. برای نمونه می توان گفت، قلیائیت آب مورد استفاده در دیگ های بخار باید به اندازه کافی بالا باشد تا از خورده شدن دیواره دیگها جلوگیری شود همچنین قلیائیت نباید به حدی باشد که سبب انتقال مواد جامد به وسیله بخار شود و یا سبب شکنندگی قلیایی ( Constic embri (Hlement شود و در دیواره دیگها ایجاد ترک نماید. قلیائیت با pH رابطه نزدیکی دارد به گونه ای که هر چه قلیائیت بیشتر باشد نشانگر بالاتر بودن غلظت هیدروکسیدها و کربناتها است بنابراین pH بالاتر میرود و محلول قلیایی تر میشود.این تحقیق به منظور بررسی تاثیر استفاده از دو ماده منعقدکننده CaO و NaOH بر اسیدیته و قلیائیت آب انجام گرفته است. برای این منظور از دستگاه جارتست جهت فرایند انعقاد استفاده شد و منعقد کننده ها در مقادیر مختلف مورد استفاده قرار گرفتند و در پایان هر مرحله pH و قلیائیت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که در هر دو نمونه آب استفاده از NaOH تاثیر بیشتری بر افزایش pH و قلیائیت نسبت به استفاده از CaO دارد

کلیدواژه ها:

منعقدکننده ، اسیدیته ، قلیائیت ، تصفیه آب