احسان پرندی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
غزل دلیران فیروز - دانشجوی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
بهناز آبدار اصفهانی - دانشجوی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
مجتبی پورصباغیان - دانشجوی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

نانوتکنولوژی، توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستم های جدید با در دست گرفتن کنترل در سطوح مولکولی و اتمی و استفاده از خواصی است که در آن سطوح ظاهر میشود. نانوتکنولوژی یک رشته جدید نیست، بلکه رویکردی جدید در تمام رشته هاست. قرن بیست و یکم، قرن فناوری نانو مهمترین دوران صنعت به شمار می رود. قرن نانو، قرن سلامتی، صرفه جویی و آرامش نامیده می شود. نانو نه یک ماده است نه یک جسم، فقط یک مقیاس است، کوچک شدن یک مقیاس، نانو یک میلیاردم متر است به اندازه ای کوچک که دیده نمی شود اما باتاثیری بسیار بزرگ در زندگی انسان. در مقیاس نانو خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی تک تک اتم ها و مولکول ها با خواص توده ماده متفاوت است. مقیاس نانو نه تنها یک زمینه بین دیدگاه های مولکولی و ماکروسکوپی است، بلکه اندازه ای است که به جمع آوری، پردازش، و انتقال اطلاعات شیمیایی می پردازد. با افزایش تأثیرات فناوری نانو بر صنایع غذایی و ورود این محصولات به بازار مصرف، اهمیت سلامت این دسته از مواد غذایی بیشتر مطرح می شود. این نیاز، پذیرش فناوری نانو را در کاربردهای حسی، قوی تر خواهد کرد، و از همین راه می توان به سلامت مواد غذایی پی برد. با علم به قابلیت های فناوری نانو امید است، بتوان سیستم های فعلی فراوری مواد غذایی را تغییر داده، محصولاتی مطابق با فرهنگ تغذیه سالم به بازار عرضه کرد. فناوری نانو می تواند در خط تولید به منظور ایجاد ریزحسگرها و ماشین های تشخیص بهکار رود و تولید غذاهای فاقد آلودگی را تضمین کند. این نانوابزارها در تشخیص میکروب های مضر و تعیین زمان ماندگاری محصول نیز کاربرد دارند. با توجه به قابلیت بالای صنایع غذایی برای استفاده از دانش نانو در این نوشتار به معرفی و بیان کاربردهایی از نانو در صنایع غذایی خواهیم پرداخت.

مواد غذایی، نانوحسگرها، نانو کامپوزیت ها، نانو ذرات مغناطیسی