نعیمه کاظمی تاسکوه - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسین حداد خداپرست - استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدجواد وریدی - دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه فردوسی مشهد

در این تحقیق تأثیر اسید استیک در سطوح %1 و %2 و آب ازن دار با غلظت های 0/2، 0/5 و 1 پی پی ام، در زمان ثابـت 10 دقیقـه بر روی شمارش کلی میکروبی لاشه مرغ مورد بررسی قرار گرفت، برای این منظـور نمونـه هـای شـاهد بـه مـدت 10 دقیقـه در آب معمولی با دمای 0-4 درجه سانتی گراد( مشابه دمای آب چیلر کشتارگاه) نگه داشته شدند، نمونه های دیگر نیز به مـدت 10 دقیقـه تحت اثر آب ازن دار با غلظت 0/2، 0/5 و 1 پی پی ام و آب با غلظت %1 و % 2 اسید استیک با دمای 0-4 درجه سـانتی گـراد قـرار گرفتند، سپس نمونه های تیمار شده با سطوح مختلف اسید استیک و آب ازن دار از لحاظ شمارش کلی میکروارگانیسم ها بـا نمونـه های شاهد مورد مقایسه قرار گرفتند، نتایج آزمایشات نشان داد که اسید استیک و آب ازن دار هر دو به طور معنـی داری( p<0.05 )سبب کاهش بار میکروبی کل لاشه مرغ شدند، اگرچه اثر اسید استیک در کاهش بار میکروبی به طور معنـی داری بیشـتر از اثـر آب ازن دار بود، اما با در نظر گرفتن اثر تخریبی اسید استیک بر روی خواص ظاهری(رنـگ- بـو) لاشـه مـرغ، اسـتفاده از آب ازن دار بـا غلظت 1 پی پی ام در بخش چیلر کشتارگاههای با سردکن آبی پیشنهاد می شود.

آب ازن دار، اسید استیک، شمارش کلی میکروبی،لاشه مرغ