بررسی تأثیر روشهای مختلف خاکورزی بر عملکرد گندم و خواص فیزیکی خاک

با توجه به اهمیت خاکورزی در عملیات کشاورزی طرحی به منظور ارزیابی بهترین روش خاکورزی در مزرعهای که زیرکشت پنبه بود، در قالب طرح آماری کرتهای دو بار خرد شده )اسپلیت اسپلیت پلات ( بر پایه بلوکهای کامل تصادفی، در سهتکرار اجرا شد. اثر روش، سرعت و عمق خاکورزی بر میزان عملکرد دانه، تعداد سنبله و عملکرد بیولوژیکی بررسی گردید. نتایج نشان داد با افزایش سرعت میزان عملکرد محصول و وزن کل محصول در مترمربع کاهش یافت. در روش خاکورزی گاوآهن درعمق 33 سانتیمتری بیشترین مقدار عملکرد ولی در روش خاکورزی گاوآهن با دیسک در عمق 23 سانتیمتری بیشترین عملکرد مشاهده شد. کمترین مقدار عملکرد در این دو روش مربوط به عمق 23 و 22 سانتیمتری به ترتیب در روشهای گاوآهن و گاوآهن با دیسک است. در روش خاکورزی گاوآهن و گاوآهن با دیسک در سرعت km/h 5 بیشترین وزن محصول درمترمربع و در سرعت km/h 9 کمترین وزن محصول در مترمربع مشاهده شد. کمترین میزان رطوبت مربوط به روش خاکورزمرکب )حفاظتی( و بیشترین مقدار مربوط به استفاده از دیسک )کم خاکورزی(، و بلعکس بیشترین جرم مخصوص خاک در روش بی خاکورزی و کمترین مربوط به روشهای کم خاکورزی، گاوآهن و گاوآهن با دیسک بود. نتایج، افزایش جرم مخصوصظاهری با افزایش عمق خاکورزی نشان داد. افزایش عمق خاک ورزی، افزایش در میزان جرم مخصوص ظاهری را باعث شد. افزایش عمق خاک ورزی و عمق خاک باعث افزایش جرم مخصوص ظاهری ولی افزایش سرعت خاک ورزی، باعث کاهش جرم مخصوص ظاهری خاک میگردد.

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، کمخاکورزی ، سرعت ، عمق