راههای استفاده از اوقات فراغت در قرآن و روایات و اثرآن بر سلامتی

اوقات فراغت، بستر مناسبی برای رشد شخصیت و زمینه ای برای هدایت انسان به قرب الهی و تأمین سلامتی اوست. استفاده نادرست از اوقات فراغت می تواند سبب ابتلا به انواع بسیاری از بیماری های روانی، جسمی و رفتارهای پرخطر گردد. دین اسلامبا تدوین آئین زندگی راه های اساسی برای حفظ سلامت ما ارائه نموده و نحوه استفاده از اوقات فراغت یکی از مسائل مهم آن می باشد. لذا این پژوهشبا روش مروری و کتابخانه ای با هدف بیان راه های استفاده از اوقات فراغت در قرآن و روایات انجامگرفته است؛ این راه ها به طور خلاصه در سه دسته قرار میگیرند: 1 - چالش فلسفی درباره هدف خلقت )مطرح نمودنعواقب دنیوی و اخروی لهو و لعب( 2 - شیوه صحیح زندگی اعم از تغذیه، فعالیت، خواب، ارتباطات، زناشویی، پوشش و .... که شامل اوقات فراغتنیز می گردد. 3 - عبادات و ارضای حسنیاز به پرستشکه به صورت خلاقانه با ابعاد معرفتی توام گشته و درقالب نماز، روزه، نیایشو ذکر به مسلمانان معرفی شده اند. سفارش به ورزش، بهداشت، گشت و گذار در طبیعت، سیر و سیاحت و صله رحم به طور ویژه مربوط به اوقات فراغت استکه در حفظ و ارتقای سلامتی افراد و جامعه نقش مهمی دارند. ترک محرمات، اجتناب از پرخوری و اسراف نمونه هایی از دستورات پیشگیرانه هستند که متاسفانه شیطان به بهانه اوقات فراغت انسان را به ارتکاب آنها فریب می دهد. نتیجه گیری: برنامه ریزی صحیح اوقات فراغت مبتنی بر دین و علم، روشی مؤثر در هدایت این اوقات در جهت رسیدن به شادابی، عافیتو سلامتی خانواده ها است

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، قرآن ، روایات ، سلامت