بررسی تأثیر روش آموزش تفکر تدبری، انتقادی باکمک قرآنکریم بر خودکارآمدی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تفکرانتقادی، تدبری در قرآنکریم بر میزان تغییر خودکارآمدی افراد بودکه ازلحاظ هدف در طبقه کاربردی و از لحاظ روشگردآوری دادهها در قالب تحقیقات آزمایشی قرار میگیرد. که طرح پژوهش از نوعآزمایشی با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این طرح 50 نفر از آقایان شرکت کننده در دوره آموزشی تفکرانتقادی،تدبری بر قرآن کریم که در شرکت ایران خودور سال 1394 مشغول به فعالیت بودند صورت گرفت. به صورت تصادفی به دوگروه آزمایش وکنترلتقسیم شدند و قبل از شروع دورهی آموزشی پیشآزمون با کمکپرسشنامه خودکارآمدی شرر اجرا شد. گروه آزمایشتحت پروتکلآموزشتفکرانتقادی،تدبری قرارگرفتند طی 15 جلسه، هفتهای یکجلسه یکساعت تحتآموزشقرارگرفتند. بر روی گروه کنترل هیچ متغییری اعمال نشد و آنها منتظر آموزش ماندند. پساز اجرای مداخلات آموزشی از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. از t نمونه وجفت و تحلیل کواریانس برای تحلیل استفاده شد. یافتههای تحقیق بیانگر این مطلب است که پیش فرض همگونی شیبها و همگنیواریانستأیید میگردد و معنا داری F کواریانسدر سطح p< 0.05 نشان میدهدکه آموزش تفکرتدبری انتقادی تأثیرگذار بوده است. بحث و نتیجهگیری: نتایج نشان داد آموزش تفکر انتقادی تدبری بر قرآن کریم، بر خودکارآمدی این گروه موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، تفکر انتقادی ، تدبر ، خودکارآمدی ، آموزش