مطالعه ی تاثیر میزان تابش آفتاب بر پراکندگی شیوع فشارخون بالا در ساکنین روستاهای استان اردبیل

اقلیم هر منطقه متاثر از عناصری است که آب و هوا و حیات منطقه را تحت تاثیر خود قرار می دهد. آب و هواشناسی کاربردی دانسته های اقلیمی را در اجرای اهداف علمی، اقتصادی و صنعتی بکار می گیرد و اثرات اقلیمی محیط در زمینه پزشکی بویژه در قرن اخیر از اهمیت زیادی برخوردار گشته است. آگاهی از انتشار جغرافیایی بیماری ها برای برنامه ریزی های بهداشتی هر کشور لازم است. انسان در تماس مستقیم با محیط آب و هوایی است. این امر سبب می شود که شیوه ی واکنش او در محیط جوی از لحاظ ارگانیسم مورد توجه قرار گیرد. فشار خون بالا یکی از عوامل خطرساز در بروز بیماریهای قلبی- عروقی است. بیماریابی و کنترل افراد مبتلا به پرفشاری خون به عنوان یکی از اهداف اولیه پیشگیری از بیماریهای قلبی- عروقی مطرح است. عوامل متعددی مانند عوامل ژنتیکی، محیطی، روانی و اجتماعی و . . . در بروز این بیماری موثرند. بر این اساس و با توجه به این که این بیماری به لحاظ فیزیولوژیک ماهیتا بیماری است که می تواند با متغیر های اقلیمی مانند دما، میزان تابش آفتاب و . . . ارتباط داشته باشد. در این مطالعه بررسی پراکندگی شیوع فشارخون بالا در جمعیت بالای 30 سال ساکن در مناطق روستایی شهرستان های خلخال و پارس آباد از توابع استان اردبیل بر اساس میزان تابش آفتاب مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تعداد بیماران مبتلا به فشار خون بالا تا پایان سال 1392 و همچنین مختصات جغرافیایی مناطق سکونت و اطلاعات مورد نیاز در مورد عناصر آب و هوایی از منابع مختلف جمع آوری و سپس نقشه های پراکندگی جغرافیایی بیماران با فشار خون بالا به کمک نرم افزار GIS استخراج شد و با نرم افزار Excel و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی ها نشان داد با وجود معنی دار بودن اختلاف میانگین تابش دو منطقه مورد مطالعه، میانگین تعداد و درصد افراد مبتلا به فشارخون بالا در جمعیت بالای 30 سال روستاهای شهرستان خلخال و پارس اباد اردبیل از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان نمی دهد.

کلیدواژه ها:

جغرافیای پزشکی ، فشارخون ، عناصر اقلیمی ، تابش