ارتباط جهت گیری های مذهبی، امیدواری و سلامت روان در نوجوانان شهر میناب

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و امیدواری بر سلامت روان دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه شهر میناب بود. که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای 119 نفر دانش آموز دختر و 62 نفر دانش آموز پسر انتخاب شدند. در این تحقیق 5 فرضیه در مورد رابطه جهت گیری مذهبی و مولفه های آن ( سازمان یافته و سازمان نایافته ) و امیدواری و مولفه های آن ( تفکر تعاملی و راه های رسیدن به هدف ) با سلامت روان و مولفه های آن ( علایم جسمانی، علایم افسردگی، علایم اضطراب و اختلال در کارکرد اجتماعی ) بررسی شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه امیدواری اشنایدر، پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و جهت گیری مذهبی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معناداری آن و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر وجود همبستگی معنادار و مثبتی بین جهت گیری مذهبی سازمان یافته و امیدواری و مولفه های آن با سلامت روان بود. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که جهت گیری مذهبی و امیدواری بیشترین قدرت پیش بینی را در سلامت روان دارد .

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، امیدواری ، سلامت روان