رقیه حسن زاده - دکترای مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
الیاس مباشری - دانشجوی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

یادگیری و هوش دو ویژگی برتری هستند که در هر یک از اعضای سازمان نهفته است. هوش سازمانی، نتیجه اجتماعی هوش فردی است وخاستگاه آن همچون خلاقیت ذهن است بنابراین ارتباط دو متغیر هوش سازمان و یادگیری را می توان در منشأ وخاستگاه آنها دانست، هوش سازمانی دامنه وسیعی از فعالیت های مدیریتی در رابطه با خلاقیت و نوآوری، توسعه سازمانی و استراتژی ها و برتری اجرایی را در بر می گیرد و منجر به تقویت روحیه یادگیری و پرورش افرادی هوشمند در سازمان، صرفهجویی در زمان و منابع در سازمان می گردد این دو ویژگی در سلولهای سازمانی یعنی منابع انسانی که مهمترین عامل در موفقیتسازمان هستند نهفته و نقش و تأثیرشان در ارتقای سازمان و دستیابی به رسالتشان قابل توجه می باشد. از آنجایی یکی از بزرگترین چالش های مدیریت امروز چگونگی ایجاد نسلهای جدیدی از سازمانهای هوشمند است این پژوهش به بررسی رابطه بین یادگیریو هوش سازمانی می پردازد. مولفه های هوش سازمانی از نظر آلبرخت چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر،روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد می باشند و روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای می باشد. در این تحقیق سعی شده تا تعریفی از یادگیری و هوش سازمانی و همچنین فرآیند یادگیری، ابعاد یادگیری، ابعاد هوش سازمانی،انواع هوش و ... ارائه گردد و اینکه با توجه به پیشرفت تکنولوژی اگر زمینه یادگیری افراد و هوش سازمانی نباشند نهایتاً سازماندچار رکود و عقب ماندگی خواهد شد.

سازمان، یادگیری سازمانی، هوش سازمانی