سارا همایون - دانشگاه یزد
داریوش دموری - دانشگاه یزد

مدیریت سرمایه در گردش، یکی از اجزای اصلی تمام استراتژیهای شرکت می باشد و حاکمیت شرکتی فرآیند و ساختاری است که برای هدایت و مدیریت امور شرکت با هدف افزایش ارزش سهامداران مورد استفاده قرار می گیرد. این پژوهش، از نمونه ی 115 تایی از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1392 استفاده می کند و فرضیه های تحقیق، از طریق رگرسیون چند متغیره به صورت مقطعی، آزمون گردیدند. بدین منظور مدیریت سرمایه در گردش را به چهار جزء (مدت زمان وصول مطالبات، مدت زمان پرداخت حساب ها، چرخه تبدیل وجه نقد و دوره گردش موجودی) و حاکمیت شرکتی را نیز به چهار جزء (مالکیت نهادی، سیاست تقسیم سود، ساختار سرمایه و رقابت در بازار محصول) تفکیک کردیم و سپس هریک از این اجزا را با حضور متغیر کنترلی اندازه شرکت، مورد بررسی قرار دادیم. این تحقیق، ثابت می کند که ارتباط مثبت و معناداری بین سودآوری، که از طریق سود عملیاتی ناخالص محاسبه می شود، و چرخه تبدیل وجه نقد وجود دارد. این ارتباط مثبت، بدین معنی است که، درصورت افزایش چرخه تبدیل وجه نقد، سودآوری نیز افزایش می یابد. ارتباطی منفی بین مدت زمان وصول مطالبات و سودآوری وجود دارد، و همچنین و ارتباط مثبت و معناداری بین سازوکارهای حاکمیت شرکتی و سودآوری شرکت گزارش شد. در واقع، این تحقیق برای مالکان / مدیران، مشاوران مدیریت و موسسات مالی در سیاست ها و تصمیم گیری های مربوط به شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، مفید خواهد بود.

مدیریت سرمایه در گردش، حاکمیت شرکتی، سودآوری