رویا خیر زاهد - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی گرایش رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی، دانشگاه اصفهان
مهین ثابت سروستانی - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، گرایش تولید، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از ابزارهای مناسب ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده، تحلیل پوششی داده ها می باشد. اما این مدل، هنگام وجود عوامل غیر قابل کنترل کارآمد نمی باشد. از این روی، مطالعه ی حاضر به بررسی میزان کارایی 12 دانشکده ی دانشگاه اصفهان با در نظر گرفتن عوامل غیر قابل کنترل سابقه ی دانشکده می پردازد. به این منظور، از مدل لاول رگریو استفاده گردید و برای حل مدل، نرم افزار XIDEA تحت اکسل بکار گرفته شد. سپس میزان کاهش ورودی ها برای رسیدن به مرز کارایی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد تعداد واحدهای کارا با استفاده از مدل CCR، بدون در نظر گرفتن عوامل غیر قابل کنترل 7 دانشکده می باشد که این تعداد پس از در نظر گرفتن متغیر سابقه ی فعالیت دانشکده به عنوان یک عامل غیر قابل کنترل به 10 واحد افزایش یافت .

کارایی، تحلیل پوششی داده ها، عوامل غیر قابل کنترل