ارزیابی آسیب پذیری اتصالات سازه های فولادی منطقه 12 شهرداری مشهد و اولویت بندی عیوب جوشکاری با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP)

ساختمان های فلزی به دلیل مزایای خاصی که دارند در حال حاضر درصد بالایی از ساخت و سازهای شهری را به خود اختصاص می دهند. کیفیت اتصالات جوشی نقش بسزایی در عملکرد ساختمان های فلزی در برابر بارهای مختلف وارده خصوصا بار زلزله خواهد داشت. لذا تاب آورسازی ساختمان های فلزی در مقابل مخاطرات طبیعی از طریق اصلاح عیوب اتصالات میسر می باشد. در این تحقیق به مطالعه آماری عیوب جوشکاری رایج در انواع اتصالات ساختمان های فلزی در 50 مورد ساختمان درحال ساخت واقع در منطقه 12 شهرداری مشهد توسط متخصصین جوش پرداخته شده و درصد فراوانی هر یک از عیوب در اتصالات مختلف مشخص شده است. دلیل انتخاب منطقه مذکور آمار بالای ساخت و ساز و پتانسیل بالای مخاطرات بوده است. در ادامه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی(AHP) تمامی عیوب مورد بررسی در اتصالات مختلف با استفاده از پرسشنامه و اخذ نظر متخصصین سازه ارزیابی و وزن دهی شده و براساس بحرانی تر بودن شرایط عیوب در اتصالات، اولویت بندی شدند. نتایج اولویت بندی نشانگر اهمیت بالای رفع عیب چاله انتهایی، حبس سرباره و پاشش در اکثر اتصالات غیرصلب وعدم نفوذ و امتزاج ناقص در اتصالات صلب می باشد

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، سازه های فلزی ، اتصالات ، عیوب جوشکاری ، تحلیل سلسله مراتبی ، آسیب پذیری ساختمان ها