بخش اورژانس، مهمترین بخش بیمارستان جهت ارائه خدمات درمانی به مصدومان ناشی از
بحران می باشدﮐﻪ اگر آﻣﺎدﮔﯽ ﻻزم ﺟﻬﺖ اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮان را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷد، منجر به ﺣﻔﻆ ﺣﯿﺎت و ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺼﺪوﻣﯿﻦ خواهد شد اما ﺑﺮرﺳﯽ ﻫﺎی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺧﺼﻮص اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺳﻼﻣﺘﯽ در ﺑﻼﯾﺎ در اﯾﺮان ﻣﻌﺮف ﻋﺪم ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ در ﺗﺄﻣﯿن، اراﺋﻪ مطلوب ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ و عدم وجود مدیریت
بحران در بخش های اوژانس در هنگام وقوع
بحران است.در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﭘﺮﺳﺘﺎران به عنوان نزدیک ترین افراد کادر درمان به بیماران، ﮔﺮوه ﺑﺰرﮔﯽ از ﺗﯿﻢ درﻣﺎﻧﯽ را تشکیل می دهند و ﺟﺰء اوﻟﯿﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ می باشند ﮐﻪ در اوراژانسﺑﺎﻣﺼﺪوﻣﯿﻦ روﺑﺮو خواهند شد. لذا هدف از این مطالعه مشخص نمودن نقش
پرستاران در کاهش کیفیت عملکرد اورژانس بیمارستان ها در ارائه خدمات مطلوب در هنگام وقوع
بحران می باشد. این مقاله از نوع مروری بوده و با استفاده از منابع معتبر اینترنتی(PubMed, ISI WEB of Science CINAHL SID Proust)در سال 1395 تهیه شده است.نتایج حاصل از بررسی متون نشان داد اکثر ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﯽ و ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﯽ فاقد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﺪون ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺣﻮادث ﻏﯿﺮﻣﺘﺮﻗﺒﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ اﮔﺮ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪای ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﻋﺪم ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ، اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻓﺎﻗﺪ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻻزم در ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺤﺮانﻫﺎ هستند. زمان وقوعﺣﻮادث،نیاز به ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ، دارای داﻧﺶ، ﻣﻬﺎرت و ﻧﮕﺮشﮐﺎﻓﯽ در ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ است کهﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﻼﻗﯽ و ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را در زمان
بحران ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮاردﻫﻨﺪ و از تمام دانش و مهارت خود در زمان
بحران استفاده کنند و کمبود چنین پرستارانی به نوبه خود یک
بحران محسوب میشود. یافته ها حاکی از آن است عدم آگاهی
پرستاران از ضرورت تریاژ، اهمیت و اصول استفاده از آن در زمان بحران، عدم برگزاری دوره های مدون بازآموزی مدیریت بحران، عدم ارائه راهکارهای مناسب و به روز مقابله با
بحران و متفاوت بودن مانورهای انجام شده از واقعیت و نمادی بودن مانورهای ایمنی از جمله دلایل عدم
عملکرد مطلوب پرستاران در زمان
بحران می باشد.برای ایجاد آمادگی لازم جهت مقابله با شرایط اضطراری،برگزاری مانورها الزامی خواهد بود. به همین دلیل بیمارستان ها در راستای ارایه هر چه بهترخدمات در زمان بروز
بحران باید یک برنامه عملیاتی از قبل تدوین شده در جهت مقابله با
بحران داشته باشند، لذا پیشنهاد میگردد در شرایط واقعی مانورهای ایمنی انجام گردد، همچنین در قالب دوره های بازآموزی، تمامی
پرستاران بیمارستان ها از ضرورت وجود تریاژ، اهمیت و نحوه استفاده از آن در زمان
بحران آگاهی داشته باشند. همچنین جهت ملموس شدن نکات آموخته شده، به صورت گردش در بخش، تمامی
پرستاران تجربه کار در اورژانس و استفاده عملی از تریاژ را داشته باشند.