بررسی تغییرپذیری یاخته های خونی و فعالیت فنل اکسیداز لارو پروانه موم خوار بزرگ تیمارشده با دو گونه نماتود Heterorhabditis bacteriophora و Steinernema feltiae

ایمنی در حشرات شامل بخشهای مختلف دفاع رفتاری، فیزیکی و ایمنی ذاتی آنهاست. در این بررسی،مؤلفه های کلیدی دخیل در سازوکارهای ایمنی ذاتی لارو پروانه موم خوار بزرگ Galleria mellonella بهعنوان حشره مدل، (شامل تغییر در شمار و انواع یاخته های خونی یا هموسیت ها و نیز تغییرپذیری فعالیتآنزیم فنل اکسیداز) در برابر دو گونه جدایه بومی نماتود بیمارگر حشرات، Heterorhabditis bacteriophora و Steinernema feltiae بررسی شد. شمار کل یاخته های خونی لارو میزبان بی درنگ پساز تزریق گونه H. bacteriophora افزایش یافت. در بین تیپ های مختلف یاخته ای، پلاسماتوسیت ها وگرانولوسیت ها فراوانی بیشتری داشتند. در لاروهای تیمارشده با گونه S. feltiae این واکنش متفاوت بود.نماتود اخیر تأثیری در نوسان سریع جمعیت یاخته های خونی در زمان های اولیه (پانزده دقیقه تا چهارساعت) پس از تزریق نداشت. اما با گذشت زمان، در هشت و دوازده ساعت پس از تزریق، جمعیتیاخته های خونی در همولنف لاروهای تیمارشده با هر دو گونه نماتود کاهش یافت. در بخش دفاعهیومرال نیز مشخص شد که گونه H. bacteriophora باعث تحریک و افزایش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز درپانزده دقیقه تا هشت ساعت پس از ورود به حفره عمومی میشود درحالیکه، تغییر سطح کمی این آنزیمدر زمان تقابل میزبان با گونه S. feltiae به مراتب کمتر بود.

کلیدواژه ها:

ایمنی حشرات ، پاسخ یاخته ای ، پاسخ هیومرال ، بیمارگر حشرات ، نماتودهای بیمارگرحشرات