محمود عامری - استاد، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت، تهران
شهریار افندی زاده - دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت، تهران
رضا جلال کمالی - دانشجوی دکتری، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت، تهران
محمدحسین رضایی فر - کارشناس ارشد ،دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت، تهران
مصطفی وامق - دانشجوی دکتری، دانشکده عمران ، دانشگاه علم و صنعت تهران

سالانه بودجه زیادی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران صرف ایمن سازی معابر برون شهری شده و لیکن بعلت عدم وجود تعادل بین مشکلات موجود و بودجه تخصیص داده شده کاهش چشم گیری در تعداد و شدتتصادفات رخ نداده است. بعلاوه در برخی معابر برون شهری بدلیل تازه تأسیس بودن معابر و عدم وجود داده های آماری کافی و صحیح از تصادفات و یا بدلیل عدم کنترل یکسان پلیس در معابر مختلف ممکن است استفاده ازداده های تصادفات برای ایمن سازی چندان مناسب نباشد. در این مقاله با در نظر گرفتن یک محور دوخطه برون شهری بعنوان مطالعه موردی، ابتدا با استفاده از شاخص بازرسی ایمنیRSAR که بر اساس اطلاعات مسیر بوده وضعیت ایمنی قطعات مختلف مسیر شناسایی شده است. سپس از تابع هزینه و فایده برای ایجاد تعادل بین محدودیت بودجه و مشکلات موجود در قطعات مختلف مسیر استفاده شد و راهکار بهینه که با کمترین هزینه بیشترین تأثیر را در ارتقاء ایمنی مسیر داشته باشد انتخاب گشت. از مزایا این روش در نظر گرفتن کل راه بعنوانشبکه واحد و در نظر گرفتن همزمان چند راهکار ایمن سازی در انتخاب راهکار بهینه ایمن سازی می باشد

اولویت بندی اقدامات ایمن سازی ، شاخص بازرسی ایمنی ، ارتقاء ایمنی، تابع هزینه و فایده