شقایق سادات وثوق - دانشجوی دکترا برنامه ریزی حمل ونقل، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
امیر صمیمی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف

هدف از این پژوهش، بررسی الگوی فعالیت های روزانه ی افراد کم توان است. الگوی فعالیت شامل نوع و مدت زمان فعالیت بوده و در سال های اخیر با دو روش مستقل و هم زمان مورد مطالعه قرار گرفته است. مدل های گسترده ایدر اقتصادسنجی برای بررسی این دو تصمیم به صورت جداگانه وجود دارد، اما مطالعات نشان داده اند که بررسی هم زمان این دو تصمیم واقعگرایانهتر است. تصمیمگیری درباره ی انتخاب نوع فعالیت و اختصاص زمان به فعالیت،گام اول را در شبیه سازی زنجیره ی سفر افراد در روش های فعالیت-مبنا شکل میدهد؛ اما این دو تصمیم در میان افراد کم توان نه بهطور هم زمان و نه مجزا مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه با استفاده از داده های سفر آتلانتا و با توجه ویژه به رفتار سفر افراد کم توان، انتخاب نوع و مدت زمان فعالیت این افراد با مدلMDCEV به صورت هم زمان بررسی و متغیرهای تأثیرگذار بر این دو تصمیم شناسایی شده است. برای نمونه نتایج نشان می دهد که افراد کم توانی که هرگز از حمل ونقل همگانی استفاده نمی کنند، به احتمال بیش تری در فعالیت های درمانیشرکت می کنند. آگاهی از عوامل اثرگذار این امکان را برای سیاست گذاران فراهم می کند که راهکارهایی در جهت افزایش سهم مشارکت این دسته از افراد آسیبپذیر جامعه و احیای حقوق آن ها ارائه دهند؛ به گونه ای که محدودیت های اجتماعی افراد کم توان را کاهش داده و کیفیت زندگی آن ها را بهبود بخشند.

الگوی فعالیت های روزانه، افراد کم توان، تصمیم هم زمان، مدلMDCEV