بررسی تأثیر روزه داری بر سطح استرس ذهنی پرستاران شاغل در بخش های اورژانس

مقدمه: سطوح بالای استرس در پرستاران، به عنوان یک عامل شناخته شده و تاثیر گذار بر سطح رضایت شغلی بوده و می تواند موجب ضعف عملکرد و نارضایتی بیماران گردد. لذا، استفاده از برنامه های کاهش استرس، مانند تمسک به دین و آموزه های دینی به طور جدی، در جهت حفظ و پیشگیری از اختلالات سلامتی، بسیار ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر روزه داری بر سطح استرس ذهنی پرستاران شاغل در بخش های اورژانس می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی تحلیلی بوده که بر روی 110 نفر پرستاران شاغل در بخش های اورژانس بیمارستانهای استان چهارمحال وبختیاری انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری و جامعه این مطالعه با نمونه مطالعه برابر بود. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش استرس ذهنی استفاده شد. پرسشنامه در 3 مرحله قبل، نیمه ماه و بعد از ماه مبارک رمضان تکمیل و اطلاعات با استفاده از تست های آماری توصیفی و استنباطی مانند تی زوج شده و آزمون مبتنی بر تکرار فریدمن در نرم افزار spss اطلاعات مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد قبل از ماه رمضان، میانگین استرس ذهنی پرستاران اورژانس 52/14±48/23 بوده و در میانه ماه رمضان به 96/9±65/20 و بعد از ماه رمضان به 64/4±55/7 رسید. این ارقام نشان داد با پایان ماه مبارک رمضان، سطح استرس ذهنی پرستاران اورژانس به کمترین حد خود نسبت به قبل و میانه آن رسیده است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت روزه داری بر ارتقای بهداشت روانی پرستاران اورژانس می باشد. نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت روزه داری بر ارتقای بهداشت روانی پرستاران اورژانس می باشد. با توجه به حرفه حساسی که پرستاران دارند، به طور مداوم تحت تأثیر تنیدگی قرار می گیرند و در صورتی که این گروه ارائه دهنده خدمات بهداشتی- درمانی از نظر جسمی- روانی مورد توجه قرار نگیرند، این امر در روند بهبودی بیماران و سلامتی جامعه، تأثیر بسزایی خواهد داشت و با پایین آمدن راندمان کار پرستاری، این چرخه معیوب ادامه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

روزه ، استرس ذهنی ، استرس ، پرستار ، اورژانس