تغییرات نیمرخ خلقی و کیفیت خواب به دنبال هشت هفته تمرینات هوازی در زنان چاق غیرورزشکار

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر هشت هفته تمرین هوازی بر نیمرخ خلقی و کیفیت خواب زنان چاق غیرورزشکار بود. 24 زن چاق غیرورزشکار با BMI برابر و بالاتر از 30 به صورت تصادفی هدفدار انتخاب شده و به دو گروه مساوی کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45- 60 دقیقه با شدت % (75-60) حداکثر ضربان قلب در یک برنامه تمرین هوازی شرکت کردند. به منظور اعمال اضافه بار، هر دو هفته یکبار، %5 به شدت تمرین و هر هفته یک دقیقه به زمان هر دور دویدن اضافه می گردید. قبل و پس از هشت هفته تمرین هوازی؛ نیمرخ خلقی و کیفیت خواب آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از پرسشنامه BRUMS و پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) مورد ارزیابی قرار گرفت. پیش فرض نرمال بودن و تجانس واریانس گروه ها به ترتیب با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنوف و لوین مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات و ارتباط متغیرهای وابسته قبل و پس از هشت هفته تمرین در گروه های کنترل و تجربی، به ترتیب با استفاده از آزمون های تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .(P <0/05) یافته ها نشان داد هشت هفته تمرینات هوازی منجر به کاهش معنادار در نمرات اختلالات نیمرخ خلقی (P = 0/0001) و شاخص کیفیت خواب (P = 0/0001) گردید. همچنین بین نمرات مربوط به اختلالات نیمرخ خلقی و نمرات مربوط به شاخص کیفیت خواب ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده گردید( P=0/005، .r= 0/80 )در مجموع به نظر می رسد هشت هفته تمرینات هوازی با شدت متوسط می تواند اثرات مثبتی بر اختلالات سایکوفیزیولوژیکی ناشی از چاقی در زنان چاق غیرورزشکار داشته باشد

کلیدواژه ها:

نیمرخ خلقی ، کیفیت خواب ، تمرینات هوازی ، چاق