مسعود داوری نژادمقدم - دکتری برنامه¬ریزی شهری، عضو هیأت علمی دانشگاه بینالود مشهد
مهسا فولادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه¬ریزی شهری دانشگاه بینالود مشهد
نجمه بنی اسد - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه¬ریزی شهری دانشگاه بینالود مشهد

با افزایش جمعیت شهرنشین و در جهت کاستن از بار جمعیتی کلان شهرهای کشور و تمرکززدایی جمعیتی و سرریز جمعیت آنها، شهرهای جدید در حوزه این شهرها مکانیابی و احداث شدند. اما با وجود گذشت بیش از سه دهه از تصویب و اجرای این ایده در ایران، مطالعات و بررسی های انجام شده در مورد عملکردهای این شهرها حاکی از عدم موفقیت یا موفقیت نسبتاً کم آنهاست. با این توصیف، در این مقاله قصد داریم با استفاده از تکنیک SWOT ، به بررسی شهر جدید گلبهار و نحوه عملکرد این شهر که به منظور سرریز جمعیتی کلانشهر مشهد و در فاصله 35 کیلومتری شمال غربی آن و با مساحتی بالغ بر 5000 هکتار احداث شده است، بپردازیم. بررسی های انجام شده در این پژوهش حکایت از عدم توسعه یافتگی جمعیتی این شهر مطابق برنامه های مدون اولیه را دارد و عدد 34 درصد در جذب جمعیت برنامه را نشان می دهد. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی- تحلیلی است که بخش های اصلی داده های مورد استفاده از طریق روش میدانی (پرسشنامه) و بخش دیگری از داده های مورد نیاز از قبیل چهارچوب نظری- مفهومی پژوهش، اسناد و مدارک و سرشماری ها از طریق روش کتابخانه ای به دست آمده است که در نهایت پس از جمع آوری اطلاعات، به تحلیل و تبیین موضوع با استفاده از الگوی تحلیلی SWOT پرداخته شده است.

شهر جدید، گلبهار، سرریز جمعیتی، مشهد