یک روش ترکیبی از پروتکلهای مسیریابی مبتنی بر اطلاعات بافتار و خصوصیات اجتماعی گره برای شبکه های فرصت طلب

مسیریابی در شبکههای فرصت طلب، به دلیل قطع و وصل گرهها، نبود یک مسیر مشخص بین مبدا و مقصد و وجود توپولوژی پویا، یک مسئله چالشی است. روشهای مسیریابی مختلفی برای رساندن پیام از مبدا به مقصد وجود دارد کهدر این میان روشهای آگاهانه به دلیل استفاده از معیارهای کیفی، کمی و توابع سودمندی مختلف، ضمن کاهش مصرف منابع و سربار، به صورت بهینه عمل میکنند. استفاده از خصوصیات اجتماعی در کنار اطلاعات بافتار، در بهبود کارایی الگوریتم نقش بسزایی ایفا میکند. در این نوشت سعی شده است با بهره جستن از هر دو اطلاعات ناشی از بافتار )اطلاعات مکانی گره، احتمال ملاقات گرهها( و خصوصیات اجتماعی گره )الگوهای ارتباطی، روابط بین گرهها( پروتکلمسیریابی با هدف بهبود نرخ تحویل بسته و کاهش تاخیر و فضای بافر ارائه شود. الگوریتم مسیریابی در محیط شبیهسازی شبکههای فرصتطلب ONE پیادهسازی و آزمایش شده است و نتایج شبیهسازی افزایش نرخ تحویل بسته کاهش تاخیر و زمان بافر را نسبت به الگوریتمهای اسکورپ، پروفیت و اپیدمیک نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

شبکههای فرصتطلب ، مسیریابی ، مبتنی بر اطلاعات بافتار ، مبتنی بر خصوصیات اجتماعی ، آگاه از محتوا ، مبتنی بر موقعیت