مینیمم سازی وزن سازه های دو بعدی با استفاده از روش بهینه سازی تکاملی سازه ها (ESO) بر مبنای قید تنش
محل انتشار: هفتمین همایش انجمن هوافضای ایران
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,443
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AEROSPACE07_231
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1387
چکیده مقاله:
یکی از روش هایی که اخیرا برای بهینه سازی سازه ها پیشنهاد شده روش بهینه سازی تکاملی سازه ها (ESO) ( Evolutionary StructuralOptimizaion) می باشد. اساس روش ESO بر این مبنا است که در یک فرآیند تکاملی مواد ناکارآمد از سازه حذف می شوند. این فرآیند شامل انتخاب پارامترهایی از قبیل نسبت حذف اولیه (RR0) و نرخ تکامل (ER) می باشد. در این مقاله کارایی این روش در مینیمم سازی وزن سازه های دو بعدی بر مبنای قید تنش نشان داده می شود. همچنین تاثیر انتخاب متفاوت پارامتر نسبت حذف اولیه و نرخ تکامل در شکل بهینه سازه های دو بعدی مورد بررسی قرار می گیرد. در کلیه مثالها معیار حذف المان، تنش وان میزز (von Mises) در هر المان می باشد. در این تحقیق یک کد اجزاء محدود جهت بهینه سازی نوشته شده است که دقت آن با مقایسه با نتایج موجود و شرایط مرزی مختلف به اثبات رسیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :