مینا بکی - دانشجوی مقطع دکتری گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
جهانگیر عابدی کوپایی - استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

با توجه به کمبود شدید آب در کشور و وقوع خشکسالی های متوالی، ارتقاء بهره وری و بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزیبه یکی از مهمترین چالشهای امروز تبدیل شده است. افزایش ظرفیت نگهداشت آب خاک باعث بهبود کارایی مصرف آب درتولید کشاورزی میشود و نقش اساسی در تأمین انرژی و غذا برای جمعیت رو به رشد جهان ایفا میکند. بیوچار به عنوان ماده مؤثریدر بهبود دامنه وسیعی از ویژگیهای فیزیکی خاک از جمله ظرفیت نگهداشت آب خاک و نفوذ پذیری خاک مورد استفاده قرارمی گیرد. در این مقاله اثر بیوچار حاصل از سبوس برنج، کنجاله کلزا و باگاس با مقادیر5، 10 و 15 تن در هکتار روی ظرفیت ، نگهداشت آب خاک لوم شنی مورد بررسی قرار گرفته است. مقدار آب خاک برای هر تیمار درمکش های 0، 0/1، 0/3، 0/5، 1، 3، 5 و 15بار اندازه گیری و منحنی های رطوبتی هر خاک به طور جداگانه رسم گردید. نتایج حاکی از آن است که درصد رطوبتحجمی خاک با افزودن بیوچار سبوس برنج در مکش های کم با همه مقادیر نسبت به تیمار شاهد 30 درصد، با افزودن بیوچار باگاس35 درصد و با افزودن بیوچار کنجاله کلزا 37 درصد افزایش یافته است.

بیوچار، ظرفیت نگهداشت آب خاک، آبگریزی