توسعه و ارزیابی مدل تخمین دمای هوا به منظور مدیریت آبیاری فضای سبز در شهر اصفهان

هدف از این پژوهش توسعه مدل رگرسیون خطی به منظور تخمین بیشینه، متوسط و کمینه دمای هوا در نقاط مختلف شهراصفهان در فصلهای بهار و تابستان بر اساس دمای هوای ایستگاه مبنا به منظور مدیریت آبیاری فضای سبز شهری میباشد. پنج ایستگاههواشناسی اتوماتیک در پنج نقطه شهر که از نظر نوع پوشش سطح و کاربری اراضی با یکدیگر متفاوت بودند نصب و دمای هوا بهمدت سه سال اندازهگیری شد. دو سوم دادههای دوره به صورت تصادفی برای برازش مدل انتخاب و ارزیابی مدل با یک سوم داده-های باقیمانده انجام شد. به منظور ارزیابی مدل های توسعه داده شده از شاخص های آماری ضریب تعیین ((R(2)، ریشه میانگین مربعاتخطا (RMSE) و میانگین خطای مطلق (MAE) استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی خطی معنی داری در سطح احتمال 5 درصدبین دمای هوا در هر یک از ایستگاه های سطح شهر با ایستگاه مبنا وجود دارد. شیب خط تمامی مدلهای تخمین دمای هوا در فاصلهاطمینان 95 درصد معنی دار بود. مدل های تخمین متوسط و بیشینه دمای هوا دقت برآورد بالاتری نسبت به مدل تخمین کمینه دمای هواداشتند. مدل های توسعه داده شده از دقت قابل قبولی برخوردار (RMSE <1/36 >؛0/6 و RMSE <1/06 >؛0/45 و برای هر ایستگاه منحصر بهفرد بوده و قابل استفاده برای سایر ایستگاه ها نیست. بنابراین می توان نتیجه گرفت برای دستیابی به مقدار دقیق دمای هوا درسطح شهر نصب ایستگاه هواشناسی در هر خرد اقلیم بر اساس نوع پوشش سطح و کاربری اراضی ضروری است.

کلیدواژه ها:

تبخیر تعرق ، رگرسیون خطی ، فضای سبز شهری ، مدیریت آبیاری ، میانگین خطای مطلق