افزایش نرخ تحویل بسته با ارائه یک پروتکل مسیر یابی چند پخشی انرژی کارا در شبکه های موری بی سیم

شبکه های موردی سیار شامل مجموعهای از گرههای سیار می باشند که می توانند آزادانه و بصورت پویا به هر طرف حرکت کنند. یکی از مهمترین چالش ها، مسیریابی در این شبکه ها می باشد. که به علت پویایی شبکه و تحرک گرهها نیاز به الگوریتمهای خاصی دارد. چندپخشی یکی از روش هایی می باشد که به علت گروهی بودن فعالیت آن بیشتر برای مسیریابی در شبکه های موردی سیار استفاده می شود. هدف اصلی استفاده از چندپخشی این است که شبکه و پهنای باند آن را در ارسال یک کپی از داده برای چندین دریافت کننده بصورت همزمان فراهم کنند بطوریکه عمل انتقال به بهترین نحو انجام گیرد. نرخ تحویل بسته در شبکه های موردی سیار از اهمیت بالایی برخوردار است، میزان انرژی در شبکه به دلیل محدودیت منابعی مانند توان، انرژی و تضمین نرخ بالای تحویل بسته یک موضوع مهم در شبکه های بی سیم می باشد. پروتکل ارائه شده در این مقاله (E-MAODV) نرخ تحویل بسته بهتری نسبت به پروتکل MAODV دارد که علت این امر انجام مسیریابی بسته ها برروی مسیرهایی با سطح انرژی و همچنین انرژی باقیمانده بالا است که این امر موجب می شود مسیر در حین ارسال بسته از بین نرود و انرژی گره ها پایان نیابد بنابراین تعداد بسته بیشتری به مقصد می رسند.

کلیدواژه ها:

شبکه موردی بی سیم ، چندپخشی ، مسیریابی ، پروتکل E-MAODV