ایرج ساعی ارسی - استادیار جامعه شناسی گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
شیوا مهدیزاده اقدم - دانشجوی مقطع دکترای کارآفرینی گرایش فناوری دانشگاه آزاد قزوین

پدیدار شناسی از نظر لغوی، عبارت است از مطالعه پدیدهها از هر نوع و توصیف آنان با در نظر گرفتن نحوه بروز و تجلی آنها، قبل از هرگونه ارزش گذاری، تأویل و یا قضاوت ارزش. فنومنولوژی یا پدیدارشناسی یک فلسفه و نیز یک روش تحقیقاست و در رشته های جامعه شناسی و روانشناسی به عنوان یک عرصه تحقیق استفاده می گردد. روش تحقیق یکی از منابع مهم کسب دانش است که به روشهای مختلفی از جمله روشهای کمی و کیفی دستهبندی می شود. تحقیقات کیفیروش های متنوعی دارد که از روش های مرسوم آن در این مقاله تنها به روش تحقیق پدیدارشناسی می پردازیم.فنومنولوژی به عنوان یک روش دقیق، نقادانه و نظامدار تحقیق کیفی برای مطالعه پدیدههای مهم قابل استفاده است. این رویکرد خود به دو روش عمده توصیفی و تفسیری تقسیم می شود، که علیرغم شباهت های بسیار، این دو روش تفاوتهایی هم دارند که شناخت آنها برای انتخاب به جا و مناسب هریک از دو روش تحقیق پدیدارشناسی در زمینه های مختلف کمک کننده می باشد . بدین منظور و در این مقاله سعی بر شناسایی هر چه بیشتر روش کیفی پدیدارشناسی نموده ایم.

روش تحقیق کیفی، پدیدار شناسی، روش تحقیق پدیدار شناسی