تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی با استفاده از بازی درمانی در کاهش رفتارهای ضداجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی

زمینه و هدف : امروزه آموزش و دانستن مهارت های زندگی از ضروریات زندگی است و کودکان کم توان ذهنی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. لذا آموزش این نوع مهارت ها برای کودکان مزبور هر چه به صورت عینی تر و ملموس تر باشد، موثرتر خواهد بود. بازی درمانی می تواند پرکاربردترین شیوه آموزشی و درمانی به جهت کاهش انواع اختلالات رفتاری باشد. پژوهشحاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی با استفاده از بازی درمانی در کاهش رفتارهای ضداجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی طراحی و اجرا شد. روش : طرح پژوهشی از نوع نیمه آزمایشی و با گروه کنترل بود. نمونه آماری تعداد 30 کودک کم توان ذهنی آموزش پذیر 10- 6 ساله بودند که به صورت نمونهگیری دسترس از مدرسه کودکان استثنایی شهر قاین انتخاب و به شیوه تصادفی به گروه آزمایش و کنترل منتسب شدند. این کودکان به مدت 2 ماه( 12 جلسه، هفته ای دو جلسه و هر جلسه 45 دقیقه) آموزشهای لازم را دریافت کردند. یافته ها : نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی با استفاده از بازی درمانی به کاهش رفتارهای ضداجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی منجر می شود. نتیجه گیری : نتایج پژوهش حاضر بر این دلالت دارد که آموزش مهارت های زندگی با استفاده از بازی درمانی برای کاهش رفتارهای ضداجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی می تواند روش موثری باشد.