نقش گیاه لگجی در کاهش فرسایش بادی و مهار ریزگردهای محلی در استان بوشهر
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی محیط زیست و منابع طبیعی
- کد COI اختصاصی: IENC01_352
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 492
نویسندگان
کارشناس ارشدپژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزشکشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
کارشناس ارشدپژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
کارشناس پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر
چکیده
به منظور بهره برداری بهینه از اراضی بیابانی و کاهش ریزگردها کهامروزه یکی از دغدغه های اساسی زیست محیطی و همچنین مهار آنجزء سیاست های وزارت جهاد کشاورزی بوده است و در راستایافزایش کمی و کیفی تولید محصولات کشاورزی، حفاظت از منابعآب و خاک ، کاهش هزینه تولید و دست یابی به کشاورزی پایدار باتکیه بر حفظ محیط زیست و بازنگری عمیق، جدی و کاربردیمسئله آب و خاک لازم و ضروری است. گیاهان لگجی یکی از گیاهانپر اهمیت در اکثر مناطق جهان به شمار می رود و یکی از منابع باارزش تولیدی برای مصارف علوفه ای، دارویی، حفاظتی، زینتی وایجاد فضای سبز به شمار می رود. در این خصوص اولین قدم بررسیو مطالعه این پتانسیل است تا بتوان از این گیاهان در کشاورزیپایدار و سبز بهره گرفت. این منابع در اقتصاد کشاورزی و کشاورز ومرتع دار، جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده است. بنابراین تمرکز وتوجه به این امر حائز اهمیت است.گیاه لگجی (.Capparis spinosa L) یکی از گونه های بومیو سازگار با مناط نیمه خشک و شرایط اکولوژیکی استان بوشهربوده که نقش بسیار مهمی در تثبیت و حفاظت خاک دارد. به منظوربررسی نقش گیاه لگجی در حفظ و پایداری خاک و مطالعه ارتباطبین متغیرهای اکولوژیکی با مناطق پراکنش این گیاه این پژوهش درقالب بلوکهای کاملا تصادفی انجام شده است. سپس از طریق روشنمونه برداری خوشه ای مرکب چند مرحله ای 3 رویشگاه در استانبوشهر انتخاب شد. برای بررسی پارامترهای پوشش گیاهی در هرمنطقه رویشگاهی از روش تصادفی سیستماتیک استفاده شد. بدین منظور در هر منطقه 3 ترانسکت 300 متری با فاصله 50 متر مستقرشد و در هر ترانسکت 10 پلات برداشت شد. نتایج نشان داد کهخصوصیات پوشش گیاهی در 3 رویشگاه، در برخی از پارامترها درسطح احتمال 0/01 و 0/05 با یکدیگر معنی دار شدند. درصد پوشش گیاه لکجی حداکثر در منطقه گندم ریز (38%) و حداقل در منطقه ابوالفیروز (3%) و در منطقه شورکی 11/2% بود. تراکم (تعداد بوته در هکتار) در رویشگاه گندم ریز بیشترین تعداد (436/7 بوته در هکتار) و کمترین مقدار در منطقه ابوالفیروز (8 بوته در هکتار) بوده است و در منطقه شورکی 112/5 بوته در هکتار محاسبه شد. از سوی دیگر بیشترین فراوانی (حضور در پلات) در منطقه گندم ریز (83/9%) و کمترین در منطقه ابوالفیروز (33/3%) است و در منطقه شورکی 63/3% است که با دقت در نتایج مذکور مشاهده شد که در منطقه گندم ریز، 3 پارامتر درصد پوشش، تراکم و فراوانی، نسبت به دیگر رویشگاه ها حداکثر است. با توجه به نتایج حاصل از بررسی وضعیت فرسایش در 3 رویشگاه مشخص شد که کمترین میزان فرسایش در منطقه گندم ریز و بیشترین میزان فرسایش در منطقه ابوالفیروز بود. در کل نتایج نشان داد که گیاه لگجی نقش بسیار مهمی در بهبود حاصلخیزی خاک دارد و همچنین نقش مؤثری در کاهش فرسایش خاک به ویژه در ماه های گرم و خشک داشته و در حفاظت خاک تأثیر بسزایی دارد و یکی از عوامل اصلی حفاظت خاک در این رویشگاه ها بوده است. شایان ذکر است که در فصل گرم و سوزاننده تابستان استان بوشهر، گیاه لگجی بخشی ازعلوفه مورد نیاز دام سبک (بز و گوسفند) را تأمین می کند.کلیدواژه ها
لگجی، ات اکولوژی، فنولوژی، گیاه دارویی، استان بوشهرمقالات مرتبط جدید
- بررسی فنی و اقتصادی پروژههای ژئوتکنیکی بهسازی خاک در خاک های ماسهای چالو س
- عدالت محیطزیستی در سکونتگاههای حاشیهای: سنجش شاخص های پایداری در سکونتگاههای غیررسمی منطقه ۲ مشهد
- عوامل موثر بر ریسک های منابع انسانی در پروژه های عمرانی
- فرصتهای توسعه فضای تفریحی و گردشگری شهر مشهد
- از سرگیری الگوهای معماری بومی با استفاده از هوش مصنوعی: یک بررسی جامع
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.