جایگاه تکنیک ارزیابی چرخه حیات (LCA) در فرآیند تولید مبلمان

ارزیابی چرخه حیات، تکنیکی است که در آن اثرات زیست- محیطی مرتبط با یک محصول، در کل چرخه حیاتش ارزیابی شده و در نهایت برای بهبود فرآیندهای تولید و جلوگیری از اثرات نامطلوب زیست محیطی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور خلاصه، می توان بیان نمود که استفاده از این تکنیک، اساسی برای پایداری و بهبود شاخص های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می باشد. تحقیق حاضر به بررسی اهمیت و جایگاه تکنیک ارزیابی چرخه حیات در صنعت مبلمان می پردازد. این صنعت از قدیمی ترین بخش های صنایع چوب جهان به شمار می آید. امروزه به دلیل تغییر سبک زندگی و مهاجرت مردم به مناطق شهری تقاضای آنها برای مبلمان افزایش یافته که این مسئله رشد صنعت مبلمان را به دنبال داشته است. برای فعالیت های صنتی مبلمان، درک استفاده از تکنیک ارزیابی چرخه حیات، نه تنها برای پاسخگویی به خواسته های مصرف کننده، بلکه برای تولید محصولات سازگار با محیط زیست، افزایش بهره وری، رقابت در بازارهای تولید محصولات دوست دار محیط زیست و در نهایت دستیابی به توسعه پایدار مهم به نظر می رسد. در واقع مبلمان باید بدون آسیب رساندن به محیط زیست و انسان، استفاده حداقل از منابع طبیعی و بدون ایجاد ضایعات تولید شود، اما این درحالی است که مبلمان چوبی در ایران عمدتاً با روش های سنتی و ماشین آلات قدیمی تولید می شود که معمولاً با ضایعات فراوان تولید همراه بوده و دارای بار زیست محیطی بالایی به ازاء هر واحد تولید محصول می باشد. با توجه به موارد ذکر شده، از نقطه نظر اهمیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی صنعت مبلمان، حرکت به سمت توسعه پایدار این صنعت در کشور امری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی چرخه حیات ، مبلمان ، محصولات سازگار با محیط زیست ، توسعه پایدار