معصومه پوررضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
علی باقرزاده چهارجوئی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
مجتبی حسین پورمشهدی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

به منظور عدم گسترش آثار ناشی از بهره برداری های غلط از اراضیو از طرفی محدودبودن اراض ی قابل استفاده،انسان متمدن امروزیناچار به برنامه ریزی در امر استفاده حیح از اراضی است. اینبرنامه ریزی باید به صورتی باشد که ضمن سود آوری، محیط ومنابع طبیعی برای آیندگان نیز حفظ شود. این تحقیق بهمنظورارزیابی کیفی تناسب اراضی مرتعی به منظورچرای دام دردشت سبزوار واقع در استان خراسان رضوی با مدل منطق فازی بااستفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. بهره وریدام از مراتع در سطح جهان مهمترین فعالیت انسانی است کهموجب تخریب خاک و بیابان زایی می شود. طبق مطالعات انجامشده سهم این بهره وری مفرط در تخریب اراضی بیشترین مقدار و35 درصد می باشد. در ایران نیز چرای بی رویه از عوامل اصلیبیابان زایی عنوان شده است. در این تحقیق کلاس تناسب اراضیبراساس مدل منطق فازی بدست آمد. توزیع کلاس های تناسباراضی نشان می دهد که 96/52 درصد از اراضی مورد ارزیابی یعنی مساحتی معادل با 4898/58 کیلومتر مربع در کلاس (N(1 قرار گیرد. طبق نتایج حاصل از نقشه منطقه مورد مطالعه 3/48 درصد از اراضی دشت سبزوار معادل مساحتی به مقدار 176/43 دارای کلاس تناسب (S(3 یعنی این اراضی دارای محدودیت های نسبتاً شدیدی هستند که موجب کاهش بهره وری چرای دام می شود، بطور کلی این نواحی که در قسمت شمال و شمال شرقی قرار دارد و تناسب آن برای بهره وری چرای دام کم می باشد.

تناسب کیفی، چرای دام، مدل فازی، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)