ارزیابی ریسک بهداشتی ناشی از فلزات کادمیوم (Cd) و سرب (pb) در اثر مصرف ماهی کپور معمولی در انسان مطالعه موردی : شهرستان حمیدیه

فلزات سننگی از طری فرایندهای شیمیایی و یا فرایندهای زیستیتجزیه نمی شوند و به راحتی وارد چرخه غذایی آبزیان می شود.آبزیان می توانند دارای میزان خطرناکی از بعضی از فلزات باشند کهممکن است هم برای ماهی و هم برای افرادی که آنها را مصرف میکنند مخاطره آمیز باشند . هدف از این مطالعه سنجش میزان سربو کادمیوم در عضله ماهیان میکور و تعیین مواجهه ناشی از مصرفاین ماهیان می باشند. ماهیان مورد نیاز به طور تصادفی از بازار واقعدر شنهر حمیدیه تهیه گردید. به منظور هضم نمونه ها، 1 گرم ازنمونه برداشته شده و به آن 10 میلی لیتر اسیدنیتریک غلیظ اضافهو بر روی حمام بن ماری بادرجه حرارت 100 درجه سانتی گراد تانزدیک خشک شدن قرار داده شد. بعد از سرد شدن به آناسیدنیتریک 4 درصد اضافه گردید و پس ازعبور از کاغذ صافیواتمن 42 میکرون با آب مقطر دوبار تقطیر به حجم نهایی 50 میلیلیتر رسید . نمونه های هضنم شده به وسیله دستگاه جذب اتمی مدل Ultima2c مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگی میزان فلزات سرب و کادمیوم درعضله ماهی کپور معمولی به ترتیب 0.79±3.31 و 0.56±2.24 (میلی گرم بر کیلوگرم وزن خشک) می باشد. نتایج حاصل از مقایسه غلظت سرب و کادمیوم در نمونه ماهی کپور با استانداردهای ذکر شده درجدول 2نشان داد که غلظت سرب و کادمیوم در این گونه بالاتر از مقادیر استاندارد MAFF, FDA, FAO, WHO و استاندارد ملی می باشد.

کلیدواژه ها:

کادمیوم ، سرب ، کپور معمولی ، ارزیابی ریسک بهداشتی