فریبرز احمدی دهکاء - هیات علمی دانشگاه پیام نور استان البرز
مهدی شفقتی - دکترای آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی تهران
فهیمه مولایی - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
سمیه شیخ رضایی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

اسکان بشر، نقشی تمدنساز در فرایند تاریخی توسعه جوامع داشته است. در این فرایند شهرها، به مثابه برترین سطح اسکان، کانون ایفایاین نقش بوده اند. چشم انداز توسعه جهانی نشان می دهد که این نقش همچنان تداوم دارد و این مهم در گرو برپاکردن و نگاه داشتنشهرهایی است مولد و پایدار، با محیطی قابلیت زا، مناسب زیست، فعالیت و حفاظت کننده محیط زیست.رشد سریع شهرنشینی در کشورهایرو به رشد از یک سو و محدودیت ظرفیت های تولیدی از سوی دیگر عامل بروز مشکلات عدیده ای در زمینه اسکان درکلانشهرهامحسوب می شود. ظهور و گسترش اسکان غیررسمی یکی از مسایل مبتلا به شهرهای بزرگ می باشد، که یکی از عوامل منفی در سیستمشهری محسوب می شود. کمبود زمین مناسب برای ساخت و ساز در مقابل رشد سریع جمعیت و در نتیجه روند افزاینده تقاضا برای مسکنموجب می گردد تا عملاً دسترسی اقشار کم درآمد و حتی متوسط به بازار زمین و مسکن کاهش یافته و زمینه ساخت و سازهای نامناسب رادر بخش غیررسمی گسترش بخشد یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری بویژه در کشورهای در حال توسعه گونه ای از سکونت بامشکلات حاد موسوم به اسکان غیر رسمی است که در حال گسترش فزاینده که نیازمند اتخاذ تدابیر ویژه برای ساماندهی وضعیت کنونی وجلوگیری از گسترش آن در آینده است.از آنجا اسکان غیر رسمی در زمینه ای از عوامل فراتر از مکان آن شکل و گسترش یافته و متقابلاًبر محیطی فراتر از آن تاثیر می گذارد، چاره جویی این مسئله به سیاست گذاری و اقداماتی نه فقط در سطح محلی آن بلکه در سطح ملینیاز دارد.

حاشیه نشینی، اسکان غیر رسمی ، سکونتگاه های غیر رسمی ،کلان شهر