سمیرا بشارتی - دانشجوی کارشناسی ارشدگروه زیستشناسی دریا، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
صابر خدابنده - دانشیار گروه زیستشناسی دریا، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
اصغر محمدزاداصل - دانشجوی کارشناسی ارشدگروه زیستشناسی دریا، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس

در سالهای اخیر مطالعات بر روی جانوران دریایی به خصوص بیمهرگان، به طور قابل توجهی افزایش یافته و منجر به شناسایی مواد زیست فعال متعددی شده است . در این میان، خیار دریایی به دلیل دارا بودن مواد مختلف از جمله پپتیدها، که بر اساس خواص ساختاریخاصی که دارند، اثر ضدتوموری، ضد انعقادی و آنتی اکسیدانی از خود نشان می دهند بیشتر مورد توجه بوده است. در تحقیق حاضر، به منطور هیدرولیز پروتئین عضله خیار دریایی، مقدار 50 گرم از عضله چرخ شده خیار دریایی .parva Holothuria با استفاده از آنزیم آلکالاز هیدرولیز شد. سپس بر اساس روش سنجش پروتئین BCA ، میزان پروتئین کل قبل از هیدرولیز 2/14 میلی گرم بر گرم بافت تر، میزان پروتئین عضله هیدرولیز شده خیار دریایی 82/55 میلی گرم بر گرم بافت تر و درصد هیدرولیز 4/52 % بدست آمد. در نهایت نتیجه گیری شد که آنزیم آلکالاز با درصد 5/1 در pH 5/7 و دمای 55 درجه سانتی گراد می تواند 4/52 درصد از پروتئین های عضله خیار دریایی را هیدرولیز کرده و به پپتیدهای قابل استفاده در مطالعات زیست فعالی تبدیل نماید.

یار دریایی، پروتئین هیدرولیز شده، هیدرولیز آنزیمی، آنزیم آلکالاز