همایون خوشروان
سیدحسین یعصوبی
سیدمعصومه بنی هاشمی

کنترل تغییر رفتار فصلی خطوط ساحلی دریای خزر در مقابل نوسانات سریع سطح تراز آب دریا و نیروهای فرساینده محیطی(امواج، جریان های ساحلی و باد) بعنوان هدف اصلی در این تحقیق محسوب می شود. در این راستا با تعیین 11 محور اندازه گیری در سواحل جنوبیدریای خزر، ساختار هندسی ناحیه خشک و کم ژرفای دریایی تا عمق 1,5 متر طی فصول گرم و سرد سال برداشت گردید. نتایج نشان میدهد که نرخ جابجائی فصلی خطوط ساحلی در سواحل کم شیب بخش شرقی مازندران مرکزی و ناحیه شرقی گیلان مرکزی بسیار زیاد است. در عوض مناطق پر شیب مستقر در ناحیه غرب مازندران و غرب گیلان کم ترین جابجائی را در خط ساحل متحمل شده اند.همچنین مشخص گردید که ساحل سرخرود پر شیب ترین و ناحیه ساحلی میانکاله کم شیب ترین ساحل در منطقه مورد مطالعه می باشد.مقایسه وضعیت مورفودینامیکی نیمرخ های ساحلی نشان می دهد که شدت نرخ تغییرات فرایندهای فرسایشی در فصول سرد سال(پاییز و زمستان) در مناطق پر شیب مشرف به سواحل سرخرود، نشتارود زیاد است. اما در این میان در برخی مناطق ساحلی تغییرات فرسایشیبسیار کم تاثیر می باشد(چمخاله، میانکاله). در نتیجه گیری کلی سواحل جنوبی دریای خزر به لحاظ تغییر شکل خطوط ساحلی به انواعرسوبی، فرسایشی و تعادلی طبقه بندی گردید.

دریای خزر، نیمرخ، خط ساحل، فرسایش، مورفودینامیک