رتبه بندی موانع بکارگیری بهینه فناوری اطلاعات در آموزش عالی در افق 1404(مطالعه موردی: دانشگاه علم و هنر یزد)

گسترش فناوری اطلاعات در سال های پایانی تر قرن بیستم و ورود آن به برنامه های آموزشی کشورها، لزوم به کارگیری این پدیده را در فرآیندهای یاددهی و یادگیری افزایش داده است، در واقع در جهانی که روزبه روز مجهز به فناوری اطلاعات می شود، شیوه های سنتی یاددهی و یادگیری چندان کارساز نخواهد بود.هدف این مطالعه، ارائه ی رویکرد تصمیم گیری چند معیاره فازی برای ارزیابی موانع بکارگیری فناوری اطلاعات در آموزش عالی است. دو روش تصمیم گیری چند معیاره برای حل مسئله پیشنهاد شده است. فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی ( (FAHPو تاپسیس فازی ((FTOPSIS؛ که اولی برای تعیین اوزان نسبی شاخص های مورد استفاده در انتخاب موانع و دومی برای رتبه بندی گزینه ها بکار برده شده است. زمانی که ارزیابی در برخی جنبه ها مبهم و غیر دقیق می باشد، رویکردهای تصمیم گیری چند معیاره فازی، راه حلی ترجیحی و مناسب است. در پایان مقاله نیز پیشنهادهایی برای پژوهش های آینده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی ، تاپسیس فازی ، آموزش عالی