ارزیابی الگوریتم های آموزش بر عملکرد شبکه عصبی چندلایه در مکان یابی شبکه های حسگر بی سیم

مکانیابی در شبکه حسگر بی سیم یکی از مسائلی است که در بسیاری ازالگوریتم های کاربردی این شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. دراین شبکه ها، الگوریتم های مکانیابی جدا از محدوده به دلیل هزینه اندک و عدم نیاز به تجهیزات خاص مورد توجه قرار گرفته است. ازطرفی در سالهای اخیر از الگوریتم های محاسبات نرم برای حل این مسئله استفاده شده است. یکی از الگوریتم های محاسبات نرم استفادهشده شبکه عصبی است. شبکه عصبی با الگوریتم های آموزش مختلف، دارای کارایی متفاوت است. در این مقاله به بررسی تاثیر اینالگوریتم های گرادیان توام بر روی 5 معیار مختلف میانگین، حداقل، حداکثر و انحراف معیار خطای مکانیابی و همچنین مدت زمان سپریشده جهت آموزش پرداخته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد از چهار الگوریتم گرادیان توام بررسی شده، الگوریتم گرادیان تواماندازه شده از نظر میانگین، حداقل، حداکثر و انحراف معیار کمترین خطای مکانیابی را داشته و همچنین مدت زمان کمتری جهت آموزشنیاز دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مکانیابی ، شبکه عصبی ، الگوریتم های آموزش