بررسی اثر ضد لیشمانیایی عصاره الکلی برگ های گیاه یونجه سیاه ( Medicago lupulina ) برتعدادی از سوش های بالینی پروماستیگوت های انگل لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی به روش MTT

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 539

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCSR01_080

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395

چکیده مقاله:

لیشمانیوز توسط تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد م ی شود و می تواند به عنوان یک بیماری مشترک انسان و دام مورد بررسی قرار گیرد. این بیماری مشکلات بهداشت جهان ی با اندم یس یته بالا در کشورهای در حال توسعه از جمله ا ی ران ایجاد کرده است. نبود واکسن مؤثر و مطمئن، عوارض جانبی داروهای ش یمیایی مختلف و مقاومت دارویی باعث شده که به دنبال ترکیبات جدید مؤثری باشیم. گیاهان طبی سنتی مانند یونجه سیاه یک منبع ارزشمند از عوامل دارویی جدید می باشد. عصاره متانولی به روش خ یساندن آماده و 1 خشک گردید. سپس در آب مقطر استریل و DMSO5 درصد حل 2 شد. پروماستیگوت ها ی لیشمان یا ماژور در دما ی 2 ±25 درجه سانتی گراد ابتدا در محیط کشت N.N.N و سپس در محیط کشت اشنایدر و در نهایت در فاز ثابت در مح یط کشت 1640- RPMIغنی شده با سرم جن ین گوساله 10 درصد و آنت ی بیوتی ک پن یسیلین- استرپتومایسین کشت داده شدند. سپس با استفاده از روش 3 رنگ سنجی MTT، فعالیت بیولوژیکی عصاره الکلی گی اه یونجه سیاه در مقایسه با داروی گلوکانتیم روی پروماستیگوت های لیشمانیاماژور مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. م ی زان جذب نور ی رنگ حاصله از احیای نمک تترازولیوم به محصول رنگی فورم ازان توسط انگل، به وسیله دستگاه ال ی زا ری در سنج یده شده و مقدار IC50محاسبه گردید. تست ها 3 بار تکرار شدند. IC50 برای عصاره الکلیبرگ های یونجه سیاه علیه پروماست یگوت ها ی لیشمان یا ماژور در شرایط آزمایشگاهی بعد از 24 ،48 و 72 ساعت به ترتیب 240 ،130و 69 میکروگرم بر میلی لیتر و برای داروی گلوکانتیم به ترتیب برابر با 26 ،19 و 11 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. با توجه به اینکه عصاره الکلی گیاه مورد آزمون دارای اثرات ضد لیشمان یایی قابل توجهی در شرایط آزمایشگاهی بود ولی لزوم انجام آزمایشات بیش تر برای ارزیابی اثر آن روی این انگل در مدل حیوانی نیز احساس م یشود.

نویسندگان

الهام قریرونداسکندری

کارشناس ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران

منیر دودی

استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • [] رمضانی ی، موسوی غ، بهرامی ع، فریدونی م، پارسا ...
  • سهرابی ی، جعفری م ر، بدیعی ع، حجازی ح، اسکندری ...
  • ماسپی ن، غفاری فر ف، بهرامی ع م، بسطامی نژاد ...
  • [ء] بیگی بروجنی م، ارجمند م، خلیلی ق، اکبری ز، ...
  • محسنی ن، سجادی ا، اسکندریان ع، 1391. "ترکیبات طبیعی ضد ...
  • براتی م، شریفی ا، شریفی فر ف، 1388. "بررسی اثرات ...
  • Bhogireddy N, Naga VKA, Ramesh B, Pradeep KM, Reddy OVS, ...
  • Mirzaie M, , 2007. _ _ Anti leishmanial of Peganum ...
  • Baloch N, Nabi S, Alkahraman Yasser MSA, 2013. "In vitro ...
  • نمایش کامل مراجع