استفاده از آنالیزهای زمینآماری برای ارزیابی تغییرپذیری آنیونهای منابع آب زیرمینی در شمال شیراز، ایران

سال انتشار: 1394
محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی علوم پایه و تحقیقات بنیادی
کد COI اختصاصی: ICCSR01_064
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 487

نویسندگان

دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان

استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس،

چکیده

عدم شناخت از کیفیت منابع آب زیرزمینی و بهره برداری از آن، کیفیت منابع خاک را نیز تنزل داده و تخریب کیفیت خاک مشکل بسیار جدیتری است که به سادگی قابل جبران نیست. هدف ا ی نپژوهش تعیین مناسبترین روش می انی ابی و تحلی ل تغییرپذ یریمکانی آنیونهای آبهای زیرزمینی دشت ابرج بود. ویژگ یهای آب زیرزمینی نظیر: کل جامدات محلول در آب (TDS ،(قابلیت هدایت -2 الکتریکی (EC ،(کلر (Cl ،(سولفات (SO4 ،(بیکربنات (- HCO3)، مجموع آنیونها و اسیدیته (pH (مطالعه شدند. میانیابیپارامترها در نقاط فاقد داده با روشهای کریجینگ، وزن دادن عکس فاصله (IDW (و کوکریجینگ، با برازش مدل های خط ی، نمایی، گوسی و کروی بر نیمتغییرنمای تجربی انجام شد. برای دستیابی به بهترین روش میانیابی از اعتبارسنجی متقاطع و آمارههای میانگین اریب خطاها، میانگین مطلق خطاها، مربع م ی انگین خطاها و جذر میانگین مربعات خطاها استفاده شد. با بهترین روش درونیاب، نقشه پراکنش مکانی پارامترها تهیه گردید. برای انتخاب بهترین مدل نیم-تغییرنماها از مقدار RSS کمتر، استحکام ساختار فضایی قو یتر و ضریب تبیین بیشتر استفاده شد. نتایج نشان داد که برای تهیه نقشه پراکنش مکانی TDS ،EC و مجموع آنیون ها روش کریجینگ و -2 برای ،Cl ،SO4HCO3 و pH روش IDW بهتر ین می انی اب -بود. توزیع مکانی ویژگیهای مورد بررسی در آبخوان دشت، مشابه و بیشترین مقادیر آنها در جنوب و کمترین میزان آنها در شمال و غرب منطقه مشاهده شد. بر اساس دی اگرام شولر برای شرب ، آبهای زیرزمینی منطقه به سه گروه خوب ( 17درصد)، قابل قبول ( 54درصد) و نامناسب (29درصد) تقسیمبندی شد. برای مصارفکشاورزی (بر اساس دیاگرام ویلکوکس) نیز در سه گروه با ک یفی تخوب (19درصد)، مناسب ( 75 درصد) و با ک یفی ت نامناسب ( 5درصد) قرار داشت. عمده آبهای منطقه برا ی مصرف دام شرا یطبهینهای را داشت.

کلیدواژه ها

پراکنش مکانی، پهنهبندی، دشت ابرج، زمین آمار، کیفیت آب

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.