پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس تاب آوری و خودکارآمدی در دانشجویان

هدف :هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس تاب آوری و خودکارآمدی در دانشجویان بود.روش :این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب که 12/600 نفر دانشجو در سال تحصیلی94-95 59 و حجم نمونه ۴۸۳ نفر انتخاب که به روش نمونه برداری تصادفیخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و جهت جمعآوریاطلاعات از مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف) 2008 (، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون ) 3002 ( و مقیاس خودکارآمدی مقابله با مشکلات چسنی و همکاران) 3002 ( از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب گردآوری و مورد تجزیهو تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها : یافته ها از طریق روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استاندارد به شیوه همزمان انجام شد که بدین منظور فرضیه پژوهش مبنی بر وجود رابطه مثبت و معنادار بین بهزیستی روان شناختی و تاب آوری بود و هم چنین بین بهزیستی روان شناختیو خودکارآمدی رابطه مثبت و معنادار و نتایج حاصل از رابطه بین تاب آوری و خودکارآمدی که نشان دهنده رابطه مثبت و معنادار بین تاب آوری و خودکارآمدی می باشد.در واقع می توان نتیجه گرفت که تابآوری و خودکارآمدی پیشبینی کننده مناسبی برای بهزیستی روانشناختی دانشجویان است.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روان شناختی ، تاب آوری ، خودکارآمدی