محمد یکه فلاح - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی
صغری ملکی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
روح الله پارسانیا - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
اکبر قره داغی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

پژوهش حاضر که به روش شبه آزمایشی و با استفاده از گروه آزمایش و اجرای پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت این موضوع را بررسی نمود که آیا آموزش خانواده بر حل مسئله، حل تعارض، سبک های فرزند پروری و رابطه والد فرزند تاثیر دارد. جامعه آماری - این پژوهش را مادران دانش آموزان مدارس دخترانه دبیرستانهای شهرستان نظرآباد که در برنامه آموزش خانواده در سال تحصیلی 1394-95 شرکت کرده بودند، تشکیل می داد. تعداد نمونه 40 نفر بودند. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس - پیوند والدینی پارکر و همکاران (1979 )، پرسشنامه حل تعارض ویکز و فیشر و اوری، پرسشنامه حل مسئله هپنر و پرسشنامه شیوه های فرزند پروری (بامریند)استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها شاخص های توصیفی و آزمون تی و در مجموع پژوهش حاضر به این نتیجه رسید که آموزش خانواده بر حل مساله، تمامی سبکهای فرزندپروری سهلگیرانه، مستبدانه، قاطعانه و دو نوع از خرده مقیاسهایرابطه والدین با فرزندان وابسته و تشویق به استقلال اثرگذار است و سبب بهبود شاخصهای فوق میگردد.

حل مسئله، حل تعارض، شیوه های فرزندپروری، والد فرزند