راهبردهای بهینه توسعه گردشگری با استفاده از مدل SWOT مطالعه موردی (دریاچه شورابیل اردبیل)

یکی از راهبردهایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته، توسعه و گسترش توریسم در نواحی محروم و دارای پتانسیل های لازمبرای گسترش گردشگری می باشد (قادری، 1383 : 36). توسعه صنعت گردشگری به ویژه برای کشورهای در حال توسعه که با معضلاتی همچون میزانبیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند از اهمیت فراوانی برخودار است (لطفی، 1384 : 5). به طوری که امروزه توسعهو ارتقای گردشگری به طور وسیعی بخصوص در کشورهای درحال توسعه پذیرفته شده و در دستور کار دولت ها قرار گرفته است (Ko & Stewart, 2002:523). با وجود اهمیت بی بدیل صنعت گردشگری در توسعه و شکوفایی اقتصادی، سیاست گذاری های مناسبی در خصوص ارتقاء آن درکشورمان صورت نگرفته است. از این رو باید توسعه گردشگری به عنوان یک استراتژی از جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، اکولوژیک و نهادیمورد بررسی قرار گیرد (لطفی، 1384 : 5). شناسایی هرچه بهتر توانمدیها و قابلیت های نقاط مستعد و برنامه ریزی دقیق جهت امکان سنجی این مناطق بهلحاظ توان جذب گردشگر می تواند یکی از راهکارهای گسترش صنعت گردشگری باشد. تحلیل و ارزیابی قابلیت های مزبور به گونه ی علمی،ضرورت دنیای امروز است. و در این راستا نیاز وافری به برنامه ریزی بنیادی به منظور توسعه و مدیریت و صنعت گردشگری احساس می شود(رنجبریان، 1382 : 55). بر همین اساس، توسعه ی گردشگری دریاچه شورابیل از یک طرف با فراهم ساختن فرصتهای جدید اشتغال برای مردم منطقه،وسیله ای است که به منطقه حیاتی دوباره می دهد و موجب توسعه این منطقه می شود، از طرف دیگر توسعه ی این صنعت در دریاچه شورابیل بدونداشتن برنامه ریزی صحیح سبب آسیب های جبران ناپذیری خواهد شد. در این مقاله با در نظر گرفتن موارد فوق و درک این مطلب که شناخت پتانسیلها و محدودیت های توریستی دریاچه شورابیل می توان تأثیر سازنده ای در برنامه ریزی مناسب برای توسعه ی گردشگری دریاچه و رفع مشکلات ومسائل آن داشته باشد، سعی شده تا پاسخگوی سوالات ذیل باشد، که:پتانسیل ها و محدودیت های گردشگری دریاچه شورابیل کدامند؟ و چه راهبرد ها و راهکارهایی جهت توسعه ی گردشگری که منجر بهتوسعه ی گردشگری منطقه ای و ملی گردد، وجود دارد؟