ارزیابی پاسخ پیچشی سازه های نامنظم در پلان و دارای جداگر لرزه ای در پایه تحت زلزله های حوزه دور از گسل

بدون شک یکی از ایده های بسیار عالی برای افزایش مقاومت لرزه ای سازه استفاده از جداگر لرزه ای درپایه ساختمان است، جداساز لرزه ای در واقع نصب سیستمی است که سازه و یا ملحقات آنرا از حرکاتلرزه ای مخرب زمین جدا میسازد. این عمل با افزایش انعطاف پذیری سیستم به همراه فراهم نمودنمیرایی مناسب حاصل می شود، تاثیر اصلی اعمال جداگر به سازه افزایش پریود سازه می باشد و افزایشزمان تناوب سازه معمولا منجر به کاهش پاسخ سازه می شود. در کل سازه های جداسازی شده به طورموثری انرژی زلزله را جذب می کنند، به طوری که میزان کاهش قابل توجهی در برش طبقات، شتابطبقات و دریفت طبقات نسبت به سازه های با پایه ثابت به وجود خواهد آورد. در این تحقیق تأثیرجداسازهای لرزهای در ساختمانهای فولادی قاب خمشی با نامنظمی در پلان در ارتفاعهای متفاوت تحتزلزله های حوزه دور مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور از دو مدل ساختمانی 3 و 15 طبقهاستفاده شده و در هریک از مدلها 3 نوع نامنظمی (0%، 12/5% و 25%) در پلالان وجود دارد. سازه ها با استفاده از مبحث دهم ویرایش 1392 (1) و استاندارد 2800 ویرایش چهارم ( 2) و سطح عملکرد مدل ها به کمک تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی محاسبه شده است. جداسازها به کمک نشریه 523 (3) طراحی گردیده است. باتوجه به نتایج بدست آمده در تمامی مدلها، جداساز باعث کاهش پاسخ سازه شده است.

کلیدواژه ها:

جداساز الاستومری ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، زلزله دور از گسل ، جذب انرژی ، نامنظمی در پلان