شهرام محمدیان - دانشگاه زنجان
هومن عاشوری - دانشگاه زنجان

شبکه های سنسوری شبکه های بیسیمی هستند که از تعدادزیادی نود های کوچک ,ارزان قیمت با مصرف انرژی پایین تشکیل شده اند. کمبود انرژی مهمترین چالش شبکه های حسگر است. به همین علت، پروتکل های ارائه شده برای شبکه های حسگر سعی در استفاده بهینه از انرژی دارند. استفاده از توری مجازی بر روی شبکه یکی از راهکارهای موثر در زمینه کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر است. پروتکل های فراوانی از این مفهوم استفاده می کنند. در این پروتکل ها، یک توری مجازی بر روی شبکه فرض می شود. معمولا یگ گره از گره های واقع در هر سلول در حالت فعال و بقیه گره های آن سلول در حالت غیر فعال قرار می گیرند. با این کار انرژی شبکه ذخیره شده و طول عمر شبکه افزایش می یابد.اهدافی که در این مقاله دنبال می شود شامل 3 قسمت می باشد; ارائه یک الگوی پوشش بهینه در شبکه حسگر مستقر در محیط های حساس، حفظ همبندی شبکه با رویکرد کاهش مصرف انرژی و اتصال پایدار وایجاد یک توری مجازی باهدف پوشش حداقلی نقاط کم پوشش یا فاقد پوشش در محیط شبکه . استفاده از توری مجازی می تواند مدیریت بهتری را در حفظ پوشش و آرایش شبکه ایجاد نماید. نظر به توزیع تصادفی گره های موجود در یک شبکه نوع همبندی و اتصال گره ها از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از ابزارهای تشخیص موقعیت مکانی اعم از GPS و مواردی از این قبیل به دلیل افزایش سربار انرژی و هزینه سخت افزاری توجیه پذیر نیست. لذا با استفاده از حداقل اطلاعات مکانی که برگرفته از نرخ همسایگی گره ها در شبکه است می بایست نسبت به مدیریت و حفظ پوشش و اتصال شبکه اقدام نمود. در ادامه به مقایسه و ارزیابی انواع توری های مجازی در شبکه حسگر بی سیم خواهیم پرداخت؛ ضمن اینکه تاکنون نتایج تحقیقات صورت گرفته ما را به سوی استفاده از روش توری شش ضلعی سوق داده است. چراکه شبکه با این نوع توری، از پوشش و اتصال بالاتری برخوردار بوده و نقاط کم پوشش یا فاقد پوشش بسیار کمتری نسبت به روش های مشابه در تعداد همسایه خواهد داشت. تعداد همسایه تک گامه در مدل های توری خود یک چالش بزرگ است که هم تضمین کننده اتصال باشد و هم اینکه از نزدیک بودن بیش ازاندازه گره ها با یکدیگر خودداری کند. رویکرد پیشنهادی ما ارائه یک روش هوشمند جهت ایجاد این توری با شرایط تعریف شده در مسئله است.

شبکه های سنسوری، پوشش احتمالاتی، حسگر بیسیم