سیما خادمی مسجد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، تبریز
اسماء محمودی حمله ور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، تبریز
نسیم نجفقلی پورکلانتری - عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد واحد تبریز

زندگی در دنیای مدرن، امروز بدون انرژی و برق تقریباً اگر غیر ممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود. نیاز به انرژی از یک سو و نگرانی های زیست محیطی از سوی دیگر دانشمندان را بر آن داشته تا علاوه بر کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها، از شیوه های متعدد و نوین مانند انرژی خورشیدی، گرمای بدن، راه رفتن و حتی بزاق دهان و حرکت وسایل نقلیه، برق تولید کنند. در بدن انسان مقادیر قابل توجهی انرژی تولید می شود در حقیقت انرژی که در بدن یک فرد بزرگسال ذخیره شده است، چیزی معادل باتری به وزن یک تن است. لذا حرکات جنب و جوشی بدن انرژی جنبشی تولید می کنند که می توان آن را به الکتریسیته تبدیل کرد.علاوه بر بدن انسان، اجسام متحرک دارای نیرویی هستند که می توان این نیروی بدون استفاده را مبدل به یک انرژی قابل مصرف و ضروری نمود. بنابراین با استفاده از این روش های جدید تجدیدپذیر می توان به انرژی الکتریکی پاک دست یافت و مشکلات روز افزون ناشی از استفاده سوخت های فسیلی، از قبیل گرم شدن کره زمین، کمبود منابع سوخت و آلودگی های زیستی برای تولید انرژی الکتریکی را کاهش داد. و راه را برای رسیدن به معماری پایدار همواره کرد.

انسان، انرژی، انرژی تجدیدپذیر، معماری پایدار