مهسا پورعبدالله - نویسنده مسئول: کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شهاب آدم نوه سی - فوق لیسانس معماری ، دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

پارک های علمی و فناوری به عنوان یکی ازنهادهای اجتماعی و حلقه ای اززنجیره ی توسعه اقتصادی مبتنی برفناوری شکل گرفتند تا به توسعه فناوری و ایجاد شرایط مناسب برای رشد و ظهور انواع نوآوریها در آن زمینه ، در مکانی تآثیرگذار و فعال یاری رساند. ازجمله اهداف ایجاد پارکهای فناوری ، افزایش نوآوری تکنولوژیکی توسعه اقتصادی و اشتغال زایی متخصصین است. هر پارک علمی با ویژگی های خاص خودش تعریف می شود، اما ویژگی مشترک تمامی این پارک ها، محیط آنهاست، که پارک مانند بوده و دارای محوطه بسیار جذابی هستند. اما باید به این نکته توجه داشت که طراحی پارک ها بتواند بر حس رفتاری افراد استفاده کننده از آنها تآثیر مطلوب و مثبتی بگذارد و باعث آرامش روانی آن ها شود. برای تدوین مقاله حاضر با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و با رویکردی تحلیلی - توصیفی ضمن مروری بر تعاریف و ویژگی های پارک های علمی، به بررسی نقش طبیعت و فضاهای بازدر پارک ها، به عنوان فرصتی برای ارتباط بیشتر با طبیعت، خلق محیط طبیعی،آرام و زیبا و مکانی برای افزایش تعاملات اجتماعی افراد در طراحی پارک های علمی پرداخته شده است.

پارک علمی ، پارک فناوری ، پارک تحقیقاتی ، طبیعت